対訳 章 創造者章 - الترجمة البشتوية - سرفراز - クルアーン百科事典

فاطر

節: 1

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ فَاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ جَاعِلِ الْمَلٰٓىِٕكَةِ رُسُلًا اُولِیْۤ اَجْنِحَةٍ مَّثْنٰی وَثُلٰثَ وَرُبٰعَ ؕ— یَزِیْدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَآءُ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟

د ټولو ستاینو وړ یوازې هغه الله دی چې د اسمانونو او ځمکې پیدا کوونکی او د دوه، دوه، درې، درې او څلورو، څلورو وزرونو والا ملایکو رالیږونکی دی. الله د خپلې خوښې په رڼا کې په پیدایښت کې نور هم ډیروالی کوي. بې شکه چې هغه پر هر څه پیاوړی دی.

節: 2

مَا یَفْتَحِ اللّٰهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا ۚ— وَمَا یُمْسِكْ ۙ— فَلَا مُرْسِلَ لَهٗ مِنْ بَعْدِهٖ ؕ— وَهُوَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟

د کوم رحمت دروازه چې پر خلکو خلاصه کړي نو بیا يې بندوونکي نشته. او هغه لورینه چې بنده کړي نو له هغه پرته يي بل لیږونکی نشته. او هغه پر هر څه برلاسی او حکمت والا دی.

節: 3

یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ ؕ— هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللّٰهِ یَرْزُقُكُمْ مِّنَ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ ؕ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ؗ— فَاَنّٰی تُؤْفَكُوْنَ ۟

ای خلکو! پر خپلو ځانونو د الله لورینې رایادی کړئ. ایا پرته له الله بل پیداکوونکی شته چې له اسمان او ځمکې نه تاسې ته روزي درکوي؟ پرته له یو الله بل هیڅ خدای نشته نو تاسې په کوم لور اړول کیږئ؟

節: 4

وَاِنْ یُّكَذِّبُوْكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّنْ قَبْلِكَ ؕ— وَاِلَی اللّٰهِ تُرْجَعُ الْاُمُوْرُ ۟

او ای محمده! که دوی تا درواغجن وګڼي نو باک مه لره ځکه له تا نه وړاندې نور پیغمبران هم درواغجن ګڼل شوي وو. د الله په لور د ټولو کارونو ورګرځیدل دي.

節: 5

یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا ۥ— وَلَا یَغُرَّنَّكُمْ بِاللّٰهِ الْغَرُوْرُ ۟

ای خلکو! د الله پاک وعده بالکل پخه ده نو باید د دنیوي ژوند مو ونه غولوي. او باید د الله په هکله مو هیڅ غولوونکی ونه غولوي.

節: 6

اِنَّ الشَّیْطٰنَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوْهُ عَدُوًّا ؕ— اِنَّمَا یَدْعُوْا حِزْبَهٗ لِیَكُوْنُوْا مِنْ اَصْحٰبِ السَّعِیْرِ ۟ؕ

باوري خبره ده چې شیطان ستاسې دښمن دی. نو دښمن يې وګڼئ. هغه خپل انډیوالان خپلې لارې ته بلي چې ټول د بلیدونکي اور له ورتلونکو څخه شي.

節: 7

اَلَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیْدٌ ؕ۬— وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّاَجْرٌ كَبِیْرٌ ۟۠

د هغو کسانو لپاره چې کافرران شوي دي ډیر سخت عذاب دی. او د هغو کسانو لپاره چې ایمان يې راوړی او نیکې کړنې يې خپلې کړي دي، بښنه او لوی اجر دی.

節: 8

اَفَمَنْ زُیِّنَ لَهٗ سُوْٓءُ عَمَلِهٖ فَرَاٰهُ حَسَنًا ؕ— فَاِنَّ اللّٰهَ یُضِلُّ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ۖؗ— فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَیْهِمْ حَسَرٰتٍ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ عَلِیْمٌۢ بِمَا یَصْنَعُوْنَ ۟

ایا د هغه چا( له غمه ته مړ کیږې) چې خپلې بدې کړنې ورته ښایسته او غوره ښکاري؟ پخه خبره همدا ده چې د الله چا ته خوښه شي بې لارې کوي يي او چې چاته يي خوښه شي نو ښوونه ورته کوي. نو ای پیغمبره! ددې خلکو له غم او اندیښنې څخه باید ستا ځان اوبه نه شي. بې له شکه چې الله ته د دوی کړني ډیرې ښې معلومې دي.

節: 9

وَاللّٰهُ الَّذِیْۤ اَرْسَلَ الرِّیٰحَ فَتُثِیْرُ سَحَابًا فَسُقْنٰهُ اِلٰی بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَاَحْیَیْنَا بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ؕ— كَذٰلِكَ النُّشُوْرُ ۟

او الله هغه ذات دی چې بادونه رالیږي، بادونه وریځې راپورته کوي او مونږ همدا وریځې د وچو سیمو په لور بیایو او وچې ځمکې پرې راژوندۍ کوو. هو! په همدې توګه د انسانانو بیرته راژوندي کول هم دي.

節: 10

مَنْ كَانَ یُرِیْدُ الْعِزَّةَ فَلِلّٰهِ الْعِزَّةُ جَمِیْعًا ؕ— اِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهٗ ؕ— وَالَّذِیْنَ یَمْكُرُوْنَ السَّیِّاٰتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیْدٌ ؕ— وَمَكْرُ اُولٰٓىِٕكَ هُوَ یَبُوْرُ ۟

څوک چې عزت غواړي نو باید پوه شي چې عزت یوازې له یو الله سره دی. پاکې خبرې د هغه په لور خیژي او سپیڅلي عملونه يې لوړې پوړۍ ته رسوي. او د هغو کسانو لپاره چې بدي او ناروا دسیسي جوړوي دردناک عذاب دی او دسیسې يي د تل لپاره له مینځه تلونکي دي.

節: 11

وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ مِّنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ اَزْوَاجًا ؕ— وَمَا تَحْمِلُ مِنْ اُ وَلَا تَضَعُ اِلَّا بِعِلْمِهٖ ؕ— وَمَا یُعَمَّرُ مِنْ مُّعَمَّرٍ وَّلَا یُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهٖۤ اِلَّا فِیْ كِتٰبٍ ؕ— اِنَّ ذٰلِكَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیْرٌ ۟

او الله دی چې تاسې يې له خاورې او بیا له نطفي نه پیدا او بیا يي جوړه، جوړه ګرځولي یاست. هیڅ ښځه بار نه اخلې او نه زیږوي مګر الله ته معلوم دی. او نه د چا عمر زیاتیږي او نه کمیږي مګر دا هر څه په تل پاتې کتاب کې ښکل شوي دي. بې له شکه چې دا کار الله ته اسان دی.

節: 12

وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرٰنِ ۖۗ— هٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَآىِٕغٌ شَرَابُهٗ وَهٰذَا مِلْحٌ اُجَاجٌ ؕ— وَمِنْ كُلٍّ تَاْكُلُوْنَ لَحْمًا طَرِیًّا وَّتَسْتَخْرِجُوْنَ حِلْیَةً تَلْبَسُوْنَهَا ۚ— وَتَرَی الْفُلْكَ فِیْهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوْا مِنْ فَضْلِهٖ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ ۟

او دواړه سیندونه برابر نه دي. ددې یوه اوبه خوږې، خوندورې او ښې هضمیدونکې دي. او ددې بل اوبه مالګینې، تروې دي. خو له دواړو نه تاسې تازه غوښې ترلاسه کوئ. او د اغوستلو لپاره ترې ګاڼې راوباسئ. او وینئ چې کښتۍ بحر څیروي او وړاندې پکې ځي تر څو تاسې د الله فضل ولټوئ. او پکار ده چې شکر يې پر څای کړئ.

節: 13

یُوْلِجُ الَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُوْلِجُ النَّهَارَ فِی الَّیْلِ ۙ— وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖؗ— كُلٌّ یَّجْرِیْ لِاَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ؕ— وَالَّذِیْنَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖ مَا یَمْلِكُوْنَ مِنْ قِطْمِیْرٍ ۟ؕ

همغه ده چې شپه په ورځ او ورځ په شپه کې ننه باسي لمر او سپوږمۍ يې ایل کړي دي. دا هر څه به تر ټاکلې مودې پوری چلیږي. نو همدغه الله ستاسې رب دی. پاچايې یوازې د همده ده. او کوم څه چې تاسې پرته له هغه نه رابلئ د خورما د زړي د نري پوستکي واک هم ورسره نه شته.

節: 14

اِنْ تَدْعُوْهُمْ لَا یَسْمَعُوْا دُعَآءَكُمْ ۚ— وَلَوْ سَمِعُوْا مَا اسْتَجَابُوْا لَكُمْ ؕ— وَیَوْمَ الْقِیٰمَةِ یَكْفُرُوْنَ بِشِرْكِكُمْ ؕ— وَلَا یُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِیْرٍ ۟۠

که تاسې يي رابلئ نو ستاسې بلنه نه اوري او که وايې اوري هم نو ستاسې غوښتنې نشي پوره کولی. او د قیامت په ورځ به ستاسې له شریک نیولو نه انکار هم وکړي. او هیڅوک تاسې د خبیر ذات به څیر له څه نشي خبرولی.

節: 15

یٰۤاَیُّهَا النَّاسُ اَنْتُمُ الْفُقَرَآءُ اِلَی اللّٰهِ ۚ— وَاللّٰهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیْدُ ۟

ای خلکو! تاسې الله ته اړ او هغه له هر څه نه بې پروا او ستایلی شوی دی.

節: 16

اِنْ یَّشَاْ یُذْهِبْكُمْ وَیَاْتِ بِخَلْقٍ جَدِیْدٍ ۟ۚ

که وغواړي نو تاسې به له مینځه یوسي او نوي خلک به مینځ ته راولي.

節: 17

وَمَا ذٰلِكَ عَلَی اللّٰهِ بِعَزِیْزٍ ۟

او دا کار پر الله ګران نه دی.

節: 18

وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِّزْرَ اُخْرٰی ؕ— وَاِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ اِلٰی حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَّلَوْ كَانَ ذَا قُرْبٰی ؕ— اِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِیْنَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَ ؕ— وَمَنْ تَزَكّٰی فَاِنَّمَا یَتَزَكّٰی لِنَفْسِهٖ ؕ— وَاِلَی اللّٰهِ الْمَصِیْرُ ۟

او هیڅ پیټی اخیستونکی به د بل چا بار او پیټی وانخلي. که د درانه بار والا بل څوک راوبلي چې بار يې ترې کم یا لرې کړي هیڅ شی به ترې لرې نه کړاي شي که څه هم ډیر نژدې خپل يي رابللی وي. ای محمده! ته یوازې هغه کسان ډاروې چې په غیبو له خپل رب نه ډاریږي په بشپړ ډول لمونځ ادا کوي. او هر څوک چې ځان پاک کړي نو د خپل ځان ښیګڼه يي ده. او یوازې د یو الله په لور بیرته ورتګ دی.

節: 19

وَمَا یَسْتَوِی الْاَعْمٰی وَالْبَصِیْرُ ۟ۙ

او ړوند او بینا برابریدای نه شي.

節: 20

وَلَا الظُّلُمٰتُ وَلَا النُّوْرُ ۟ۙ

او نه تیارې او رڼا

節: 21

وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُوْرُ ۟ۚ

او نه یخ سیوری او ګرمه هوا.

節: 22

وَمَا یَسْتَوِی الْاَحْیَآءُ وَلَا الْاَمْوَاتُ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یُسْمِعُ مَنْ یَّشَآءُ ۚ— وَمَاۤ اَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَّنْ فِی الْقُبُوْرِ ۟

او نه ژوندي او مړي سره برابریدای شي. د الله چې چاته خوښه شي ور اوروي يي او ته يې هغه چا ته نه شې اورولی چې په قبرونو کې دي.

節: 23

اِنْ اَنْتَ اِلَّا نَذِیْرٌ ۟

ته یوازې یو ډاروونکی يې.

節: 24

اِنَّاۤ اَرْسَلْنٰكَ بِالْحَقِّ بَشِیْرًا وَّنَذِیْرًا ؕ— وَاِنْ مِّنْ اُمَّةٍ اِلَّا خَلَا فِیْهَا نَذِیْرٌ ۟

مونږ ته په حقه زیری ورکوونکی او ډاروونکی لیږلی يې. او هیڅ داسي امت نه دی تیر شوی چې هغوی ته ډاروونکی نه وي راغلی.

節: 25

وَاِنْ یُّكَذِّبُوْكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ— جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتٰبِ الْمُنِیْرِ ۟

او ای محمده! که دې خلکو ته درواغجن وګڼلې نو باک پرې مه کوه ځکه چې له دوی نه وړاندې خلکو هم هغه پیغمبران درواغجن ګڼلي وو چې له ښکاره دلایلو، لیکلو صحیفو او روښانه کوونکې کتاب سره ورته راغلي وو.

節: 26

ثُمَّ اَخَذْتُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا فَكَیْفَ كَانَ نَكِیْرِ ۟۠

خو بلاخره مونږ کافران ونیول، نو وګوره چې زمونږ بد ګڼل څرنګه وو.

節: 27

اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً ۚ— فَاَخْرَجْنَا بِهٖ ثَمَرٰتٍ مُّخْتَلِفًا اَلْوَانُهَا ؕ— وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِیْضٌ وَّحُمْرٌ مُّخْتَلِفٌ اَلْوَانُهَا وَغَرَابِیْبُ سُوْدٌ ۟

ایا ته نه ګوری چې الله له اسمان نه اوبه وروي. او همدا مونږ د اوبو په واسطه د ډول ډول رنګونو والا میوې راوباسو. او په غرونو کې هم سپینې، سرې او تکې تورې لارې او لیکي ډي چې رنګونه يي سره جلا، جلا دي .

節: 28

وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَآبِّ وَالْاَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ اَلْوَانُهٗ كَذٰلِكَ ؕ— اِنَّمَا یَخْشَی اللّٰهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمٰٓؤُا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ عَزِیْزٌ غَفُوْرٌ ۟

او په همدی توګه د انسانانو، خوځنده وو، او څارویو شکلو او رنګونه سره جلا، جلا دي. پخه خبره همدا ده چې: د الله په بنده ګانو کې یوازې عالمان او پوهان له هغه نه ډاریږي. بې له شکه چې الله په هر څه برلاسی، بښونک دی.

節: 29

اِنَّ الَّذِیْنَ یَتْلُوْنَ كِتٰبَ اللّٰهِ وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاَنْفَقُوْا مِمَّا رَزَقْنٰهُمْ سِرًّا وَّعَلَانِیَةً یَّرْجُوْنَ تِجَارَةً لَّنْ تَبُوْرَ ۟ۙ

کوم کسان چې د الله کتاب لولي، لمونځ ودروي او زمونږ له ورکړې روزۍ نه په پټه او ښکاره ورکړه کوي په رښتیا چې همدوی د یوه داسې تجارت هیله من دي چې هیڅکله تاوان نه لري.

節: 30

لِیُوَفِّیَهُمْ اُجُوْرَهُمْ وَیَزِیْدَهُمْ مِّنْ فَضْلِهٖ ؕ— اِنَّهٗ غَفُوْرٌ شَكُوْرٌ ۟

تر څو الله د هغوی مزدوري پوره ورکي او له خپلې لورینې څخه لا نور هم ورزیاته کړي. بې له شکه چې هغه بښونکی او ښه شکر منونکی دی.

節: 31

وَالَّذِیْۤ اَوْحَیْنَاۤ اِلَیْكَ مِنَ الْكِتٰبِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ بِعِبَادِهٖ لَخَبِیْرٌ بَصِیْرٌ ۟

او ای پیغمبره! کوم کتاب چې مونږ تاسې ته وحي کړی دی، حق یوازې همدا دی چې پخواني کتابونه هم حق ګڼي ـ بې له شکه چې الله له خپلو بنده ګانو نه ډیر خبر او د هغوی هر څه ویني.

節: 32

ثُمَّ اَوْرَثْنَا الْكِتٰبَ الَّذِیْنَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۚ— فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهٖ ۚ— وَمِنْهُمْ مُّقْتَصِدٌ ۚ— وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرٰتِ بِاِذْنِ اللّٰهِ ؕ— ذٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِیْرُ ۟ؕ

بیا مونږ هغه کسان ددې کتاب وارثان کړل چې مونږ له خپلو نورو بنده ګانو څخه غوره کړي وو. نو ځینو يي پر خپلو ځانونو تیری وکړ. او ځینې يي نیمه خوا. او ځینې نور يې په نیکیو کې د الله په حکم یو له بل نه لومړی والی کوي او دا غوره صفت خورا لوی فضل دی.

節: 33

جَنّٰتُ عَدْنٍ یَّدْخُلُوْنَهَا یُحَلَّوْنَ فِیْهَا مِنْ اَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَّلُؤْلُؤًا ۚ— وَلِبَاسُهُمْ فِیْهَا حَرِیْرٌ ۟

تل پاتې جنتونو ته به ورځي هلته به د سرو زرو او ملغلرو په بنګړیو سینګار او وریښمین کالي به يې اغوستن وي.

節: 34

وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِیْۤ اَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ؕ— اِنَّ رَبَّنَا لَغَفُوْرٌ شَكُوْرُ ۟ۙ

او وايې به چې د ټولو ستاینو وړ هغه الله دی چې غمونه يي له مونږ نه لرې کړل. او په رښتیا چې زمونږ رب بښونکی او شکر منوونکی دی.

節: 35

١لَّذِیْۤ اَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهٖ ۚ— لَا یَمَسُّنَا فِیْهَا نَصَبٌ وَّلَا یَمَسُّنَا فِیْهَا لُغُوْبٌ ۟

هغه ذات دی چې مونږ يي د خپلې لورینې له مخې په تل پاتې ځای کې میشته کړو. چې نه پکې مونږ ته تکلیف او ستونزه رسیږي او نه پکې له ستړتیا او غم سره مخ کیږو.

節: 36

وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ ۚ— لَا یُقْضٰی عَلَیْهِمْ فَیَمُوْتُوْا وَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِّنْ عَذَابِهَا ؕ— كَذٰلِكَ نَجْزِیْ كُلَّ كَفُوْرٍ ۟ۚ

او کوم کسان چې کافران شوي دي د هغوی لپاره د دوزخ اور دی نه به خبره پای ته رسیږي چې مړه شي. او نه به يې په عذاب کې سپکوالی او کموالی راځي هو! مونږ هر کافر او ناشکره ته همدا وړ جزاء ورکوو.

節: 37

وَهُمْ یَصْطَرِخُوْنَ فِیْهَا ۚ— رَبَّنَاۤ اَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِیْ كُنَّا نَعْمَلُ ؕ— اَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَّا یَتَذَكَّرُ فِیْهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَآءَكُمُ النَّذِیْرُ ؕ— فَذُوْقُوْا فَمَا لِلظّٰلِمِیْنَ مِنْ نَّصِیْرٍ ۟۠

هلته به چیغې او سورې کړي. چې : ای زمونږ ربه! مونږ وباسه مونږ به د پخوانیو کړنو پر خلاف ښه عملونه وکړو. الله به وفرمايي: ایا ما تاسې ته هومره عمر نه وو درکړی چې چا پکې پند اخیسته نو اخیستلی يي شو؟ او تاسې ته ډاروونکی هم راغلی و. نو اوس يي خوند واخلئ! د ظالمانو لپاره هیڅ ملاتړ نشته.

節: 38

اِنَّ اللّٰهَ عٰلِمُ غَیْبِ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— اِنَّهٗ عَلِیْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ ۟

بې له شکه چې الله پاک د اسمانونو او ځمکې په پټو څیزونو عالم دی. او ان د سینو په پټو رازونو هم ډیر ښه پوهیږي.

節: 39

هُوَ الَّذِیْ جَعَلَكُمْ خَلٰٓىِٕفَ فِی الْاَرْضِ ؕ— فَمَنْ كَفَرَ فَعَلَیْهِ كُفْرُهٗ ؕ— وَلَا یَزِیْدُ الْكٰفِرِیْنَ كُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ اِلَّا مَقْتًا ۚ— وَلَا یَزِیْدُ الْكٰفِرِیْنَ كُفْرُهُمْ اِلَّا خَسَارًا ۟

او هغه دی چې تاسې يې په ځمکه کې خلیفه ګان ګرځولي يې. نو څوک چې کافر شو، کفر يې د خپلې غاړې دی او کافرانو ته د هغوی کفر د الله له قهر او غضب نه پرته بل څه نه شي دیرولای. او هو! کافرانو ته د هغوی کفر پرته له تاوان نه بل څه نشي ډیرولای.

節: 40

قُلْ اَرَءَیْتُمْ شُرَكَآءَكُمُ الَّذِیْنَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ؕ— اَرُوْنِیْ مَاذَا خَلَقُوْا مِنَ الْاَرْضِ اَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمٰوٰتِ ۚ— اَمْ اٰتَیْنٰهُمْ كِتٰبًا فَهُمْ عَلٰی بَیِّنَتٍ مِّنْهُ ۚ— بَلْ اِنْ یَّعِدُ الظّٰلِمُوْنَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا اِلَّا غُرُوْرًا ۟

ای محمده! مشرکانو ته ووایه چې ستاسې د هغو شریکانو په هکله چې تاسې يې پرته له الله نه رابلئ ما پوه کړئ چې ایا په ځمکه کې يي څه پيدا کړي دي؟ او یا يې په اسمانونو کې څه ونډه شته؟ او یا هغوی ته مونږ کوم کتاب ورکړی دی چې د هغه په رڼا کې د خپل شرک لپاره څرګند دلیل وښايي؟ نه دا یو هم نشته خو ظالمان یو بل ته د غولونې وعدې ورکوي.

節: 41

اِنَّ اللّٰهَ یُمْسِكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ اَنْ تَزُوْلَا ۚ۬— وَلَىِٕنْ زَالَتَاۤ اِنْ اَمْسَكَهُمَا مِنْ اَحَدٍ مِّنْ بَعْدِهٖ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ حَلِیْمًا غَفُوْرًا ۟

بې له شکه الله پاک اسمانونه او ځمکه له بې ځایه کیدلو څخه ژغوري. او قسم دی که چیرې دواړه بې ځایه شول نو پرته له الله يي بل هیڅوک نه شي ژغورلی. په رښتیا چې هغه ډیر زغمونکی او ښه بښونکی دی.

節: 42

وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَیْمَانِهِمْ لَىِٕنْ جَآءَهُمْ نَذِیْرٌ لَّیَكُوْنُنَّ اَهْدٰی مِنْ اِحْدَی الْاُمَمِ ۚ— فَلَمَّا جَآءَهُمْ نَذِیْرٌ مَّا زَادَهُمْ اِلَّا نُفُوْرَا ۟ۙ

د مکې مشرکانو خورا پاخه قسمونه خوړل چې قسم دی که چیرې ورته ډارروونکی راشي نو له بل هر امت نه به زیات په سمه لار وي. خو چې کله ورته ډاروونکی راغی نو راتللو يې پرته له تیښتې بل څه ور زیات نه کړل.

節: 43

١سْتِكْبَارًا فِی الْاَرْضِ وَمَكْرَ السَّیِّئ ؕ— وَلَا یَحِیْقُ الْمَكْرُ السَّیِّئُ اِلَّا بِاَهْلِهٖ ؕ— فَهَلْ یَنْظُرُوْنَ اِلَّا سُنَّتَ الْاَوَّلِیْنَ ۚ— فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللّٰهِ تَبْدِیْلًا ۚ۬— وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللّٰهِ تَحْوِیْلًا ۟

په ځمکه کې يې د لويې غوښتلو او د بدو چلونو او دوکو لپاره هلې ځلې وکړي په داسې حال کې چې بدجلونه او دوکي بالاخره د دوکه باز د غاړې هار شي. نو ایا پرته له دې د څه انتظار کوي چې هغه څه ورسره وشي چې له پخوانیو خلکو سره شوي وو؟ نو که داسې ده نو د الله په راروانه کړنه کې به هیڅکله بدلون ونه مومې او نه به دا ووینې چې د الله دکړنې مخه دې په بل لور واووښتل شي.

節: 44

اَوَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَیَنْظُرُوْا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَكَانُوْۤا اَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً ؕ— وَمَا كَانَ اللّٰهُ لِیُعْجِزَهٗ مِنْ شَیْءٍ فِی السَّمٰوٰتِ وَلَا فِی الْاَرْضِ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ عَلِیْمًا قَدِیْرًا ۟

او ایا هغوی په ځمکه کې نه دي ګرځیدلي چې وګوري چې د پخوانیو خلکو پای څه شوه؟ سره له دې چې هغوی ترې پیاوړي هم وو. او د اسمانونو او ځمکې د هیڅ شي په توان نه ده چې الله بې وسې کړي بې له شکه چې الله پر هر څه پوه او دهر څه توان لري.

節: 45

وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللّٰهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوْا مَا تَرَكَ عَلٰی ظَهْرِهَا مِنْ دَآبَّةٍ وَّلٰكِنْ یُّؤَخِّرُهُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ— فَاِذَا جَآءَ اَجَلُهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِعِبَادِهٖ بَصِیْرًا ۟۠

او که چیرې الله پاک انسانان په خپلو کړو ونیسي نو د ځمکې پر مخ به هیڅ ژوندی پاتې نه شي. خو تر یوې ټاکلې نیټې وخت ورکوي. او کله يي چې ټاکلې نیټه پوره شي نو الله خپل بنده ګان ګوري.