対訳 章 御光章 - クルアーン簡潔注釈（ペルシア語対訳） - ページ番号 352 - クルアーン百科事典

節: 21

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّبِعُوْا خُطُوٰتِ الشَّیْطٰنِ ؕ— وَمَنْ یَّتَّبِعْ خُطُوٰتِ الشَّیْطٰنِ فَاِنَّهٗ یَاْمُرُ بِالْفَحْشَآءِ وَالْمُنْكَرِ ؕ— وَلَوْلَا فَضْلُ اللّٰهِ عَلَیْكُمْ وَرَحْمَتُهٗ مَا زَكٰی مِنْكُمْ مِّنْ اَحَدٍ اَبَدًا ۙ— وَّلٰكِنَّ اللّٰهَ یُزَكِّیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ سَمِیْعٌ عَلِیْمٌ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و به شریعت او تعالی عمل کرده‌اید، از راه‌های شیطان در آراستن باطل پیروی نکنید، و هرکس از راه‌های او پیروی کند [باید بداند که] همانا شیطان به کارها و سخنان زشت، و به آنچه که شریعت نمی‌پسندد امر می‌کند، و - ای مؤمنان- اگر بخشش الله بر شما نبود هیچ‌یک از شما هرگز با توبه پاک نمی‌شد. اما الله هرکس را بخواهد با پذیرش توبه‌اش پاک می‌گرداند، و الله سخنان شما را می‌شنود، و از اعمال‌تان آگاه است، چنان‌که ذره‌ای از سخنان و اعمال‌تان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به‌زودی شما را در قبال آن جزا خواهد داد.

節: 22

وَلَا یَاْتَلِ اُولُوا الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ اَنْ یُّؤْتُوْۤا اُولِی الْقُرْبٰی وَالْمَسٰكِیْنَ وَالْمُهٰجِرِیْنَ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ۪ۖ— وَلْیَعْفُوْا وَلْیَصْفَحُوْا ؕ— اَلَا تُحِبُّوْنَ اَنْ یَّغْفِرَ اللّٰهُ لَكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

و نیکوکاران و بزرگان در دین و ثروتمندان نباید سوگند بخورند که به خویشاوندانِ نیازمندشان -از جمله مهاجران در راه الله، که فقیر هستند- به خاطر گناهی که مرتکب شده اند؛ صدقه بدهند، بلکه گذشت کرده و آنان را ببخشند، آیا دوست ندارید، اگر آن ها را بخشیديد و گذشت کرديد؛ الله متعال نيز گناهان شما را ببخشد؟! الله متعال نسبت به بندگان توبه کارش بسیار آمرزنده و مهربان است، پس باید بندگانش نیز به او اقتدا کنند. این آیه در مورد ابوبکر صدیق -رضی الله عنه- نازل شد که به خاطر مشارکت مِسطَح در قضیه ی اِفک، سوگند یاد کرده بود که دیگر به او صدقه ندهد.

節: 23

اِنَّ الَّذِیْنَ یَرْمُوْنَ الْمُحْصَنٰتِ الْغٰفِلٰتِ الْمُؤْمِنٰتِ لُعِنُوْا فِی الدُّنْیَا وَالْاٰخِرَةِ ۪— وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیْمٌ ۟ۙ

کسانی که زنان مؤمن پاکدامن و بی خبر را به فحشا متهم می کنند، آن كسانى كه آگاهى در باره ى آن ندارند ؛ در دنیا و آخرت از رحمت الهی دور، و در آخرت عذابی بزرگ دارند.

節: 24

یَّوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ اَلْسِنَتُهُمْ وَاَیْدِیْهِمْ وَاَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

این عذاب در روز قیامت به آنها می‌رسد همان روزی‌که زبان‌های‌شان به دروغی که گفتند علیه آنها گواهی می‌دهند، و دست‌ها و پاهای‌شان به اعمالی که انجام می‌دادند علیه آنها گواهی می‌دهند.

節: 25

یَوْمَىِٕذٍ یُّوَفِّیْهِمُ اللّٰهُ دِیْنَهُمُ الْحَقَّ وَیَعْلَمُوْنَ اَنَّ اللّٰهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِیْنُ ۟

در آن روز، الله جزای‌شان را به عدالت می‌دهد، و می‌دانند که الله سبحانه همان حق است، پس هر خبر یا وعده یا وعیدی که از او صادر می‌شود حق آشکاری است که تردیدی در آن راه ندارد.

節: 26

اَلْخَبِیْثٰتُ لِلْخَبِیْثِیْنَ وَالْخَبِیْثُوْنَ لِلْخَبِیْثٰتِ ۚ— وَالطَّیِّبٰتُ لِلطَّیِّبِیْنَ وَالطَّیِّبُوْنَ لِلطَّیِّبٰتِ ۚ— اُولٰٓىِٕكَ مُبَرَّءُوْنَ مِمَّا یَقُوْلُوْنَ ؕ— لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِیْمٌ ۟۠

هر مرد و زن و سخن و عمل ناپاکی مناسب و سازگار با ناپاکِ همان مورد است، و هر پاکیزه‌ای از این موارد، مناسب و موافق پاکیزۀ آن است، این مردان و زنان پاک از سخنان ناروایی که مردان و زنان ناپاک در مورد آنها می‌گویند بری هستند، و آمرزشی از جانب الله برای‌شان است که گناهان‌شان را می‌آمرزد، و روزی‌ای گرامی یعنی بهشت دارند.

節: 27

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَدْخُلُوْا بُیُوْتًا غَیْرَ بُیُوْتِكُمْ حَتّٰی تَسْتَاْنِسُوْا وَتُسَلِّمُوْا عَلٰۤی اَهْلِهَا ؕ— ذٰلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُوْنَ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و به شریعتش عمل کرده‌اید، به خانه‌هایی که خانه‌های خودتان نیست وارد نشوید تا اینکه از ساکنان آن خانه‌ها در هنگام ورود بر آنها اجازه بگیرید، و بر آنها سلام کنید به این نحو که در سلام و کسب اجازه، بگویید: السلام علیکم آیا وارد شوم؟ این کسب اجازه که به آن امر شدید از ورود ناگهانی برای‌تان بهتر است، تا به آنچه که امر شدید متذکر شوید و آن را اجرا کنید.

本諸節の功徳:

• إغراءات الشيطان ووساوسه داعية إلى ارتكاب المعاصي، فليحذرها المؤمن.

اغواگری و وسوسه‌انگیزی شیطان موجب ارتکاب گناهان است، پس مؤمن باید از آن برحذر باشد.

• التوفيق للتوبة والعمل الصالح من الله لا من العبد.

توفیق به توبه و عمل صالح از جانب الله است؛ نه از جانب بنده.

• العفو والصفح عن المسيء سبب لغفران الذنوب.

عفو و گذشت از خطاکار یکی از اسباب بخشش گناهان است.

• قذف العفائف من كبائر الذنوب.

قَذف (تهمت) به افراد پاکدامن، از گناهان کبیره است.

• مشروعية الاستئذان لحماية النظر، والحفاظ على حرمة البيوت.

مشروعیت اجازه‌گرفتن برای حفظ نگاه، و محافظت از حریم خانه‌ها.