対訳 節 20 章 東ローマ人章 - クルアーン簡潔注釈（ペルシア語対訳） - クルアーン百科事典

節: 20

وَمِنْ اٰیٰتِهٖۤ اَنْ خَلَقَكُمْ مِّنْ تُرَابٍ ثُمَّ اِذَاۤ اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُوْنَ ۟

و از آیات بزرگ و دالّ بر قدرت و یگانگی الله متعال این است که: اصل شما را -ای مردم- از خاک آفرید، آنگاه که پدرتان را از آن خلق کرد. سپس شما به گونه ای گشتید که با زاد و ولد، افزايش يافته و در مشرق و مغرب زمین منتشر شدید.

本諸節の功徳:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

این امر که بنده اوقاتش را با نماز و تسبیح آباد کند نشانه‌ای بر سرانجامِ نیک اوست.

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

استدلال به رستاخیز با تازه ‌شدن زندگی، وقتی الله زنده را از مرده و مرده را از زنده می‌آفریند.

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

از آیات الله در بدن انسان و کرانه‌های هستی فایده نمی‌برد مگر کسی‌که وسایل ادراک حسی و معنوی خویش را که الله بر او ارزانی داشته است به کار گیرد.