対訳 節 53 章 ユースフ章 - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - クルアーン百科事典

節: 53

وَمَاۤ اُبَرِّئُ نَفْسِیْ ۚ— اِنَّ النَّفْسَ لَاَمَّارَةٌ بِالسُّوْٓءِ اِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّیْ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

﴿وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓ﴾ و من نفس خود را از توطئه چینی و تلاش برای این‌کار تبرئه نمی‌کنم، ﴿إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ﴾ چرا که نفس بسیار به بدی‌ها و زشتی‌ها و گناهان فرمان می‌دهد؛ زیرا نفس، مرکبِ شیطان است و از این راه شیطان به انسان نفوذ می‌کند. ﴿إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓ﴾ مگر کسی که پروردگارم بدو رحم نماید، و او را از شرِّ نفسِ سرکش که به بدی‌ها فرمان می‌دهد، نجات دهد، و نفسش به پروردگارش اطمینان حاصل کند، و از دعوتگرِ هدایت، اطاعت نماید و از دعوتگرِ گمراهی، سرپیچی کند. و این حالتِ نیک، از نفس آدمی نیست، بلکه از سرِ فضل و رحمت خدا نسبت به بنده‌اش است. ﴿إِنَّ رَبِّي غَفُورٞ﴾ بی‌گمان پرورد‌گارم آمرزند‌ه است. و هرکس را که مرتکب گناه شود و توبه نماید و به سویش باز گرد‌د، می‌آمرزد. ﴿رَّحِيمٞ﴾ مهربان است و توبۀ او را می‌پذیرد و به وی توفیق می‌د‌هد تا کارهای شایسته انجام د‌هد. و د‌رست همین است که این گفتۀ زنِ عزیز مصر است نه گفتۀ یوسف؛ زیرا وقتی که یوسف د‌ر زند‌ان بود و هنوز د‌ر حضور پاد‌شاه حاضر نشد‌ه بود،‌ زن این صحبت را می‌کرد.