対訳 節 110 章 夜の旅章 - ペルシア語対訳 - アッ＝サァディーの注釈 - クルアーン百科事典

節: 110

قُلِ ادْعُوا اللّٰهَ اَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ ؕ— اَیًّا مَّا تَدْعُوْا فَلَهُ الْاَسْمَآءُ الْحُسْنٰی ۚ— وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذٰلِكَ سَبِیْلًا ۟

خداوند متعال به بندگانش می‌فرماید: ﴿ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَ﴾ خداوند را بخوانید یا رحمن را، فرقی نمی‌کند. ﴿أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾ خدا را به هر کدام از اسمای حسنی بخوانید، مانعی ندارد؛ یعنی همۀ نام‌های او نیکوست، بنابراین از فرا خواندنِ به هیچ یک از نام‌هایش نهی نکرده است، و با هر اسمی از اسم‌هایش او را بخوانید، هدف برآورده می‌شود. و آنچه شایسته است این است که در هر خواسته‌ای، با اسمی خوانده شود که با آن خواسته مناسبت دارد. ﴿وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا﴾ و در نماز، قرائت را بلند مخوان و آن را نیز آهسته مخوان؛ چون اگر با صدای بلند خوانده شود، مشرکانی که آن را تکذیب می‌نمایند، وقتی آن را بشنوند به آن ناسزا می‌گویند، و کسی را که آن را آورده است نیز دشنام می‌دهند؛ و اگر آهسته نیز خوانده شود،‌ کسی که می‌خواهد به آن گوش کند، نمی‌تواند خوب گوش فرا دهد. ﴿وَٱبۡتَغِ بَيۡنَ ذَٰلِكَ سَبِيلٗا﴾ بلکه راهی میانه -میان قرائت بلند و آهسته- در پیش بگیر، و اعتدال و میانه روی را رعایت کن.