対訳 章 マルヤム章 - ペルシア語対訳 - アッ＝サァディーの注釈 - ページ番号 312 - クルアーン百科事典

節: 96

اِنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمٰنُ وُدًّا ۟

این از نعمت‌های خداوند برآن دسته از بندگانش می‌باشد که هم ایمان آورده و هم عمل صالح انجام داده‌اند؛ به گونه‌ای که محبت و دوستی ایشان را، در دل دوستان خود و اهل آسمان و زمین می‌اندازد، و آنها را عزیز و دوست داشتنی می‌گرداند، و آنها کارهای خیر و هدایت و امامت و پیشوایی به دست می‌آورند. بنابراین در حدیث صحیح آمده است: «هرگاه خداوند بنده‌ای را دوست بدارد، جبرئیل را صدا می‌زند که من فلانی را دوست دارم، تو هم او را دوست بدار، پس جبرئیل آن بنده را دوست می‌دارد. سپس در میان اهل آسمان‌ها ندا می‌دهد که خداوند فلانی را دوست ‌دارد، پس او را دوست بدارید؛ پس اهل آسمان‌ها او را دوست می‌دارند، سپس در زمین مورد قبول واقع می‌شود.» و خداوند آنها را عزیز و دوست داشتنی می‌گرداند؛ چون آنها او را دوست داشته‌اند، پس خداوند آنها را برای دوستانش عزیز و دوست داشتنی می‌گرداند.

節: 97

فَاِنَّمَا یَسَّرْنٰهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِیْنَ وَتُنْذِرَ بِهٖ قَوْمًا لُّدًّا ۟

خدواند متعال از نعمت خود خبر داده، و می‌فرماید: ما این قرآن کریم را بر زبان پیامبر صلی الله علیه وسلم، ساده و آسان نمودیم تا مقصود از آن حاصل شود و از آن استفاده گردد. ﴿لِتُبَشِّرَ بِهِ ٱلۡمُتَّقِينَ﴾ تا پرهیزگاران را، با تشویق برای به دست آوردن پاداش دنیا و آخرت، و بیان اسبابی که موجب برخورداری از مژده می‌گردد، نوید دهی. ﴿وَتُنذِرَ بِهِۦ قَوۡمٗا لُّدّٗا﴾ و ستیزه‌جویان و کسانی را که در باطلشان سرسختی می‌ورزند، و بر کفرشان پافشاری می‌کنند، بترسانی، و بر آنان حجت اقامه نمایی، و راه روشن را برایشان بیان داری؛ پس آن وقت هرکس که هلاک ‌شود، از روی دلیل هلاک می‌گردد؛ و هرکس که نجات ‌یابد، از روی دلیل نجات می‌یابد

節: 98

وَكَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنْ قَرْنٍ ؕ— هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِّنْ اَحَدٍ اَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا ۟۠

. سپس آنها را به هلاکت تکذیب‌کنندگانی که پیش از آنان بوده‌اند، هشدار داد و فرمود: ﴿وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّن قَرۡنٍ﴾ پیش از اینان چه نسل‌ها و نژادهای فراوانی از قوم نوح و عاد و ثمود و دیگر مخالفانِ تکذیب کننده را ـ آنگاه که به سرکشی خود ادامه دادند ـ هلاک و نابود کردیم! پس خداوند آنها را نابود نمود، و هیچ آثاری را از آنها باقی نگذاشت. ﴿هَلۡ تُحِسُّ مِنۡهُم مِّنۡ أَحَدٍ أَوۡ تَسۡمَعُ لَهُمۡ رِكۡزَۢا﴾ آیا کسی از آنان را می‌بینی، یا کوچک‌ترین صدایی ازآنان می‌شنوی! هیچ اثری از آنها باقی نمانده است؛ بلکه حکایت آنها، مایۀ عبرت دیگران شده، و قصّه‌هایشان پند و اندرزی برای پند آموزان گشته است.