対訳 節 181 章 イムラ―ン家章 - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - クルアーン百科事典

節: 181

لَقَدْ سَمِعَ اللّٰهُ قَوْلَ الَّذِیْنَ قَالُوْۤا اِنَّ اللّٰهَ فَقِیْرٌ وَّنَحْنُ اَغْنِیَآءُ ۘ— سَنَكْتُبُ مَا قَالُوْا وَقَتْلَهُمُ الْاَنْۢبِیَآءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ۙۚ— وَّنَقُوْلُ ذُوْقُوْا عَذَابَ الْحَرِیْقِ ۟

خداوند از سخنان این سرکشان خبر می‌دهد، کسانی که زشت‌ترین و بدترین سخن را گفتند. پس خبر داد، آنچه را گفتند، خدا شنید، و آن را خواهد نوشت، و کار زشت آنها را که کشتن پیامبران خیرخواه است، ثبت و ضبط ‌کرده و به سبب این کارها، سخت کیفرشان خواهد داد. و در جواب سخنشان، که می‌گفتند: خداوند فقیر و ما بی‌نیاز و توانگریم، به آنها گفته می‌شود: ﴿ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ﴾ بچشید عذاب آتش سوزان را، که بدن را می‌سوزاند و به دل‌ها سرایت می‌کند. و عذابشان ناشی از ستم خدا بر آنها نیست؛ زیرا خداوند ﴿لَيۡسَ بِظَلَّامٖ لِّلۡعَبِيدِ﴾ بر بندگان ستم نمی‌کند و او از این کار مبرا است.