対訳 節 12 章 筆章 - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - クルアーン百科事典

節: 12

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ

﴿مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ﴾ کارهای خیر و آنچه بر او واجب است، از قبیل: نفقات واجب و کفاره‌ها و زکات و غیره را نمی‌دهد. ﴿مُعۡتَدٍ﴾ به مردم تجاوز می‌کند؛ یعنی با ستم کردن و حمله به خون و مال و آبروی مردم بر آنها تجاوز می‌کند. ﴿أَثِيمٍ﴾ گناهان زیادی در حق خدا مرتکب می‌شود.