対訳 節 17 章 物語章 - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 17

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ

หลังจากนั้น ต่อด้วยเรื่องราวการวิงวอนของมูซา: "ข้าแต่พระผู้อภิบาลของฉัน ด้วยเหตุที่พระองค์ได้ประทานความโปรดปรานแก่ฉันให้มีพลังเข้มแข็ง มีวิทยปัญญาและความรู้ ฉันจะไม่เป็นผู้ให้การช่วยเหลือแก่บรรดาผู้กระทำผิดที่มีต่อความผิดของพวกเขาอีกต่อไป"

本諸節の功徳:

• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.

ส่วนหนึ่งจากมารยาทในการขอดุอาอ์ คือ การสำนึกผิดต่อบาปที่ผ่านมา

• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.

การสำนึกที่ดีที่น่ายกย่องนั้น คือการที่บ่าวได้เชื่อฟังเคารพภักดีต่อพระผู้อภิบาลของเขา และห่างไกลจากการเนรคุณต่อพระองค์

• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.

ความสำคัญของรีบเร่งในการชี้นำตักเตือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าสิ่งนั้นจะนำไปสู่การช่วยเหลือชีวิตผู้ศรัทธาให้พ้นจากความพินาศ

• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.

จำเป็นที่จะต้องยึดหลักกฎของเหตุและผลเพื่อสู่ความความสำเร็จ และการขอความช่วยเหลือต่ออัลลอฮฺด้วยการขอดุอาอ์