対訳 節 105 章 食卓章 - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 105

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ عَلَيۡكُمۡ أَنفُسَكُمۡۖ لَا يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا ٱهۡتَدَيۡتُمۡۚ إِلَى ٱللَّهِ مَرۡجِعُكُمۡ جَمِيعٗا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าจงปกป้องตัวของพวกเจ้าเองเถิด โดยการดำรงไว้ซึ่งความดีงามทั้งหลาย ผู้ใดที่หลงผิดและไม่ยอมรับพวกเจ้านั้น พวกเขาไม่อาจสร้างความเสียหายต่อพวกเจ้าได้หรอก หากพวกเจ้าได้รับการชี้นำโดยแท้จริง และผลจากการแนะนำชักชวนของพวกเจ้า การสั่งใช้ของพวกเจ้าด้วยในการทำความดี และการห้ามปรามของพวกเจ้าจากสิ่งที่ไม่ดี ทุกอย่างจะกลับไปสู่อัลลอฮฺแต่เพียงผู้เดียว นั้นคือ การกลับไปของพวกเจ้าในวันกิยามะฮฺ แล้วพระองค์ก็จะทรงบอกแก่พวกเจ้าทั้งหลาย ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกันในโลกดุนยา และจะทรงตอบแทนมันแก่พวกเจ้า

本諸節の功徳:

• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.

เมื่อบ่าวคนหนึ่งสามารถบังคับตัวเองได้ด้วยการเชื่อฟังอัลลอฮฺ และได้สั่งใช้ผู้อื่นให้กระทำความดี และได้ห้ามปรามพวกเขาจากสิ่งที่ไม่ดีตามกำลังความสามารถของเขา ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดสามารถทำให้เขาหลงทางได้อีกแล้ว และเขาก็จะไม่ถูกสอบสวนจากการกระทำของผู้อื่นอย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะหมู่ผู้หลงทางจากหมู่ชนของพวกเขา

• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.

สนับสนุนให้เขียนพินัยกรรมพร้อมกับการเก็บรักษามันด้วยการให้มีพยานที่มีความยุติธรรม

• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.

บทบัญญัติได้อธิบายถึงรูปลักษณ์การสรรหาผู้เป็นพยานพินัยกรรม