対訳 節 47 章 アル・ヒジュル章 - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 47

وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

ئۇلارنىڭ دىللىرىدىكى ئۆچمەنلىك، ئاداۋەتنى چېقىرىپ تاشلايمىز، ئۇلار بىر-بىرىنى ياخشى كۆرگەن قېرىنداش بولغان ھالەتتا تەختلەرنىڭ .ئۈستىدە بىر-بىرىگە قارىشىپ ئولتۇرىدۇ

本諸節の功徳:

• في الآيات دليل على تزاور المتقين واجتماعهم وحسن أدبهم فيما بينهم، في كون كل منهم مقابلًا للآخر لا مستدبرًا له.

ئايەتتە تەقۋادار كىشىلەرنىڭ بىر-بىرىنى زىيارەت قىلىدىغانلىقى، يېغىلىشىپ ئۆز-ئارا ئەدەپ-ئەخلاق بىلەن ھەر بىرى بىر-بىرىگە ئارقىسىنى قىلماستىن قارىشىپ ئولتۇرىدىغانلىقى ئىسپاتلىنىدۇ.

• ينبغي للعبد أن يكون قلبه دائمًا بين الخوف والرجاء، والرغبة والرهبة.

ئىنساننىڭ دىلى دائىم ئەنسىرەش ۋە ئۈمىد قىلىش، يەنى رىغبەتلىنىش-قورقۇش ئارىسىدا بولىشى كېرەك بولىدۇ.

• سجد الملائكة لآدم كلهم أجمعون سجود تحية وتكريم إلا إبليس رفض وأبى.

پەرىشتىلەرنىڭ ھەممىسى ئادەم ئەلەيھىسسالامغا ئىززەت-ئىكرام قىلىپ ھۆرمەت سەجدىسى قىلدى، لېكىن ئىبلىس سەجدە قىلىشنى رەت قىلىپ .باش تارتتى

• لا سلطان لإبليس على الذين هداهم الله واجتباهم واصطفاهم في أن يلقيهم في ذنب يمنعهم عفو الله.

ئاللاھ ھىدايەت قىلغان، توغرا يولغا باشلىغان، رەھمىتىگە تاللىغان كىشىلەرنى ئىبلىس گۇناھقا چۈشۈرۈشكە قادىر بولالمايدۇ، ئاللاھ ئۇلارنى ئەپۇ قىلىش بىلەن گۇناھقا چۈشۈشتىن ساقلاپ قالىدۇ.