対訳 節 47 章 洞窟章 - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 47

وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا

بىز تاغلارنى ئورۇنلىرىدىن يوق قىلىۋېتىدىغان، زېمىنلارنىڭ ئۈستىدىكى تاغلار، دەل - دەرەخلەر ۋە قۇرۇلۇشلارنى يوق قىلىپ تۈپتۈز قېلىۋىتىدىغان كۈننى ئەسلىگىن. ئۇ كۈندە بىز بارلىق مەخلۇقاتلارنى توپلايمىز، ئۇلاردىن ھېچ بىرىنى چالا قويمايمىز.

本諸節の功徳:

• على العبد الإكثار من الباقيات الصالحات، وهي كل عمل صالح من قول أو فعل يبقى للآخرة.

بەندە ساۋابى مەڭگۈ قالىدىغان ياخشى ئەمەللەرنى كۆپ قىلىشى كېرەك. ئۇ ئەمەللەر بولسا ئاخىرەت ئۈچۈن قېپقالىدىغان گەپ - سۆز ۋە ئىش - ھەرىكەتتىن ئىبارەت ھەر قانداق ياخشى ئەمەلدۇر.

• على العبد تذكر أهوال القيامة، والعمل لهذا اليوم حتى ينجو من أهواله، وينعم بجنة الله ورضوانه.

بەندە قىيامەتنىڭ دەھشىتىنى ئەسلىشى، نىھايەت ئۇنىڭدىن قۇتۇلۇپ، ئاللاھنىڭ نېئمىتى ۋە رازىلىقىغا ئېرىشىش ئۈچۈن ئاشۇ كۈننىڭ ئەمىلىنى قىلىشى كېرەك.

• كَرَّم الله تعالى أبانا آدم عليه السلام والجنس البشري بأجمعه بأمره الملائكة أن تسجد له في بدء الخليقة سجود تحية وتكريم.

ئاللاھ تائالا خالايىقلارنى دەسلەپ ياراتقاندا پەرىشتىلەرنى ئاتىمىز ئادەمگە ھۆرمەت سەجدىسى قىلىشقا بۇيرۇش ئارقىلىق ئاتىمىز ئادەمنى ۋە بارچە ئىنسان تىپىنى ھۆرمەتلىك قىلغان.

• في الآيات الحث على اتخاذ الشيطان عدوًّا.

بۇ ئايەتلەردە شەيتاننى دۈشمەن تۇتۇشقا رىغبەتلەندۈرۈش بار.