対訳 節 110 章 信者章 - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 110

فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ

سىلەر بولساڭلار پەرۋەردىگارىغا دۇئا قىلغان مۇئمىنلەرنى مەسخىرە قىلىش ئوبيېكتى قىلىۋېلىپ، ئۇلارنى مەسخىرە قىلاتتىڭلار، مازاق قىلاتتىڭلار. نەتىجىدە ئۇلارنى مەسخىرە قىلىش سىلەرگە ئاللاھنى ئۇنتۇلدۇردى، سىلەر داۋاملىق ئۇلارنى مەسخىرە قىلىپ، كۈلەتتىڭلار.

本諸節の功徳:

• الكافر حقير مهان عند الله.

كاپىر ئاللاھنىڭ ھۇزۇرىدا ئېتىبارسىز، خاردۇر.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

سالىھ كىشىلەرنى مەسخىرە قىلىش مەسخىرە قىلغۇچىنى ئازابقا دۇچار قىلىدىغان چوڭ گۇناھتۇر.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

ئۆمۈرنى بىھۇدە ئۆتكۈزۈۋېتىش كۇپۇرلۇقنىڭ ئايرىلماس بىر پارچىسىدۇر.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

ئاللاھنى مەدھىيەلەش دۇئادىكى ئەدەب - قائىدىلەردىن بىرىدۇر.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

ئاللاھ تائالا بۇ سۈرىنى بەختكە ئېرىشىدىغان مۇئمىنلەرنىڭ سۈپەتلىرىنى تىلغا ئېلىپ باشلىغان بولغاچقا، سۈرىنى كاپىرلارنىڭ زىيانكارلىقى ۋە نىجات تاپالمايدىغانلىقىنى تىلغا ئېلىپ ئاخىرلاشتۇرۇش ئارقىلىق مۇناسىپلاشتۇردى.