対訳 節 4 章 集団章 - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 4

لَّوۡ أَرَادَ ٱللَّهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدٗا لَّٱصۡطَفَىٰ مِمَّا يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ

ئەگەر ئاللاھ بالىسى بولۇشىنى خالىسا ئىدى، ئەلۋەتتە مەخلۇقاتلىرى ئىچىدىن ئۆزى خالىغاننى تاللاپ، بالا ئورنىدا قىلىۋالغان بولاتتى. ئاللاھ تائالا بۇ مۇشرىكلارنىڭ دېگەنلىرىدىن پاك ھەم مۇقەددەستۇر، ئۇ زاتىدا، سۈپەتلىرىدە ۋە ئىش - ھەرىكەتلىرىدە يەككە يېگانە بولۇپ، ھېچبىر شېرىكى يوقتۇر، پۈتۈن مەخلۇقاتلىرىنى بويسۇندۇرغۇچىدۇر.

本諸節の功徳:

• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.

ئاللاھقا چاقىرغۇچى ئەجىرنى پەقەت ئۇنىڭدىن كۈتىدۇ، كىشىلەرنى ھەقىقەتكە چاقىرغانلىقى ئۈچۈن ئۇلاردىن مۇكاپات كۈتمەيدۇ.

• التكلّف ليس من الدِّين.

ساختا تەكەللۇپ دىندىن ئەمەس.

• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.

ئاللاھقا ۋەسىلە قىلىش پەقەت ئۇنىڭ گۈزەل ئىسىم ۋە سۈپەتلىرى بىلەن، ئۇنىڭغا ئىمان ئېيتىش ۋە ياخشى ئەمەل قىلىش بىلەن بولىدۇ.