対訳 節 129 章 悔悟章 - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 129

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ

ئى پەيغەمبەر! ئەگەر ئۇلار سەندىن يۈز ئۆرۈسە، سەن ئېلىپ كەلگەن نەرسىگە ئىمان ئېيتمىسا، سەن ئۇلارغا: ماڭا ئاللاھ كۇپايە قىلىدۇ، ئۇنىڭدىن باشقا ھەقىقى مەبۇد يوقتۇر، ئۇنىڭغىلا تاياندىم، ئۇ ئەرىشنىڭ بۈيۈك پەرۋەردىگارىدۇر، دېگىن.

本諸節の功徳:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

ئىسلام جۇغراپىيىسى كېڭىيىپ، ئېھتىياج چۈشكەندە مۇسۇلمانلارغا ئەڭ يېقىن كاپىرلارغا ئالدى بىلەن ئۇرۇش قىلىشنىڭ ۋاجىپلىقى.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

قۇرئان نازىل بولىۋاتقان چاغدا مۇناپىقلارنىڭ ئەھۋالى بولسا، ئىزتىراپ ۋە تۇراقسىزلىقتىن ئىبارەت ئىدى.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

پەيغەمبەر ئەلەيھىسالامنىڭ مۆئمىنلەرگە كۆيىنىدىغانلىقى ۋە ئۇلارغا ھېرىسمەنلىكىنى بايان قىلىش.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

ئايەتلەردە ئىماننىڭ كەم-زىيادە بولىدىغانلىقىغا دەلىل بار. مۆئمىن داۋاملىق يۇقىرى مەنىۋىيەتكە ئىگە بولۇش ئۈچۈن ئىمانىغا كۆڭۈل بۆلىشى ۋە يېڭىلاپ تۇرىشى لازىم.