対訳 節 201 章 雌牛章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 201

وَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِي ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ حَسَنَةٗ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

Аллоҳга ва охиратга ишонадиган мўминлар эса бу дунё неъматидан ҳам, охиратдаги жаннатдан ҳам умидвор бўлиб, бу дунёда яхши амаллар қилишга муваффақ айлашини, охиратда эса дўзах азобидан нажот беришини сўрайдилар.

本諸節の功徳:

• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.

Мўминга дунё сафарида ҳам, охират сафарида ҳам йўл озуқасининг чорасини кўриб қўйиши вожиб. Аллоҳ таоло, энг яхши озуқа тақводир, деб бежиз айтмаган.

• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.

Ҳаж ибодатларини тўла бажариб бўлгандан кейин Аллоҳ таолони кўп-кўп зикр қилиш шариатдандир.

• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.

Одамларнинг мақсадлари, орзу-умидлари турлича. Кимдир фақат шу дунёнинг яхшилигини умид қилса, кимдир ҳар икки дунёнинг яхшилигини истайди. Тавфиқ ҳар иккисидан умидворлар учундир.