対訳 節 87 章 預言者たち章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 87

وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Эй Пайғамбар, балиқ қорнида ўтирган Юнус алайҳиссаломнинг қиссасини эсланг. У қавмининг тинимсиз гуноҳ қилаверганидан ғазабланиб, Парвардигорининг изнисиз кетган эди. Бу ишим учун жазоланмайман, деб ўйлаганди. Натижада балиқ уни ютиб юборганидан кейин тор жойга қамалиб қийналганди. Кейин балиқ қорнидаги қоронғуликлар ичра гуноҳини тан олиб, тавба айлаб, шундай дуо қилганди: "Сендан ўзга чин маъбуд йўқдир. Сен ҳар қандай нуқсондан Пок ва Олийсан. Мен золимлардан бўлдим".

本諸節の功徳:

• الصلاح سبب للرحمة.

Солиҳлик Аллоҳнинг раҳматига элтади.

• الالتجاء إلى الله وسيلة لكشف الكروب.

Аллоҳга илтижо қилиш мусибатларнинг аришига олиб боради.

• فضل طلب الولد الصالح ليبقى بعد الإنسان إذا مات.

Инсоннинг ўзидан кейин қоладиган солиҳ фарзанд сўраши, фазилатдир.

• الإقرار بالذنب، والشعور بالاضطرار لله وشكوى الحال له، وطاعة الله في الرخاء من أسباب إجابة الدعاء وكشف الضر.

Гуноҳга иқрор бўлиш, Аллоҳга юкуниш лозимлигини ҳис этиш, арзи ҳол айлаш, фаронвонликда ҳам У Зотга итоатда бўлиш дуонинг ижобат бўлишига ва мусибатнинг аришига олиб боради.