対訳 節 17 章 識別章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 17

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ

Аллоҳ ҳақни ёлғонга чиқарадиган мушрикларни ҳам, уларнинг Аллоҳни қўйиб ибодат қилаётган бутларини ҳам бир жойга тўплаган кунда ўша бутларга шундай дейди: "Бандаларимни ўзларингизга ибодат қилдириб, сизлар адаштирдингизми ёки уларнинг ўзлари йўлдан оздиларми?"

本諸節の功徳:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

Аллоҳнинг азобидан қўрқитиш билан савобидан умидвор этиш орасини мувофиқлаштириш.

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

Дунё неъматлари Аллоҳнинг зикрини унуттиради.

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

Пайғамбарларнинг инсон наслидан бўлиши Аллоҳнинг бир неъматидир. Зеро, шунда улар билан муомала-муносабатга киришиш осон кечади.

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.

Неъмат ва мусибатларда инсонларнинг турлича бўлишлари бандалар учун илоҳий синовдир.