対訳 節 152 章 詩人たち章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

Гуноҳлари ила ҳамма ёқни бузадилар, Аллоҳга итоат қилиш билан ўзларини ўзлари ислоҳ этмайдилар.

本諸節の功徳:

• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.

Кишининг кофир бўлса ҳам неъматларга кўмилиб боравериши истидрождир. (Истидрож - қўйиб бериш, муҳлат бериш, тез жазоламасдан кўпроқ гуноҳ қилишига имкон бериб, охирида жазога тортиш. Арқонни узун ташлаб қўйишга тўғри келса керак)

• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.

Неъматларни эслатишдан мақсад бандани Аллоҳга қайтиб, иймон келтиришга чорлашдир.

• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.

Гуноҳлар туфайли ер юзида бузғунчиликлар юз беради.