対訳 節 18 章 東ローマ人章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 18

وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَعَشِيّٗا وَحِينَ تُظۡهِرُونَ

Осмонлардаги фаришталар ҳам, ердаги махлуқотлар ҳам У Зотга ҳамду сано айтадилар. Сизлар ҳам Аср (намозининг) вақти бўлганда ва Пешин пайтига кириб бораётганингизда У Зотга тасбеҳ айтинглар.

本諸節の功徳:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

Банданинг вақтдан унумли фойдаланиб, уни намоз ва тасбеҳлар билан ўтказиши уни гўзал оқибатга олиб боради.

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

Ҳаётнинг янгиланиб туриши қайта тирилишга далилдир. Аллоҳ ўликдан тирикни чиқаради, тирикдан эса ўликни.

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

Аллоҳ таолонинг инсон танасидаги ва уфқлардаги белгиларини ўзидаги Аллоҳ ато этган ҳиссий ва маънавий идрок этиш воситаларидан тўғри фойдалана оладиган одамгина кўра олади.