対訳 節 41 章 東ローマ人章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 41

ظَهَرَ ٱلۡفَسَادُ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ بِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِي ٱلنَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعۡضَ ٱلَّذِي عَمِلُواْ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Одамлар қилган гуноҳлар туфайли турли қурғоқчилик, касалликлар, ваболар каби бало-офатлар юз берди. Бундан мақсад уларга қилмишларининг айримларини тоттириб қўйиш эди. Шояд, улар қайтсалар, тавба қилсалар.

本諸節の功徳:

• فرح البطر عند النعمة، والقنوط من الرحمة عند النقمة؛ صفتان من صفات الكفار.

Неъматга эришганда ҳовлиқиб, ўзидан кетиб қолиш, заҳматга учраганда эса тушкунликка тушиб кетиш кофирлар хислатидир.

• إعطاء الحقوق لأهلها سبب للفلاح.

Ҳаммага ўз ҳаққини бериш нажот калитидир.

• مَحْقُ الربا، ومضاعفة أجر الإنفاق في سبيل الله.

Судхўрликнинг охири вой, қуриб битади. Аллоҳ йўлида қилинган эҳсон эса кўпайгандан-кўпайиб бораверади.

• أثر الذنوب في انتشار الأوبئة وخراب البيئة مشاهد.

Гуноҳлар туфайли бало-офатлар юз бериши, жамиятнинг парчаланиши муқаррар.