対訳 節 15 章 平伏礼章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 15

إِنَّمَا يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ۩

Бизнинг пайғамбарга нозил қилган оятларимизга насиҳат қилинганда саждага йиқиладиган, ҳамду тасбеҳлар айтадиган, ибодат қилишдан ҳам, сажда қилишдан ҳам мутакаббирлик қилмайдиган бандаларгина иймон келтирадлир.

本諸節の功徳:

• إيمان الكفار يوم القيامة لا ينفعهم؛ لأنها دار جزاء لا دار عمل.

Қиёмат куни кофирларнинг иймон келтиришидан фойда йўқ. Чунки охират амал диёри эмас, жазо ёки мукофот диёридир.

• خطر الغفلة عن لقاء الله يوم القيامة.

Қиёмат куни Аллоҳ билан бўладиган учрашувдан ғафлатда қолиш нақадар хатарли.

• مِن هدي المؤمنين قيام الليل.

Мўмин ҳидоят топганининг бир кўриниши кечаси бедор бўлиб, намоз ўқишидир.