対訳 節 92 章 婦人章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 92

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٍ أَن يَقۡتُلَ مُؤۡمِنًا إِلَّا خَطَـٔٗاۚ وَمَن قَتَلَ مُؤۡمِنًا خَطَـٔٗا فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖ وَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَصَّدَّقُواْۚ فَإِن كَانَ مِن قَوۡمٍ عَدُوّٖ لَّكُمۡ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ وَإِن كَانَ مِن قَوۡمِۭ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُم مِّيثَٰقٞ فَدِيَةٞ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ وَتَحۡرِيرُ رَقَبَةٖ مُّؤۡمِنَةٖۖ فَمَن لَّمۡ يَجِدۡ فَصِيَامُ شَهۡرَيۡنِ مُتَتَابِعَيۡنِ تَوۡبَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

Мўмин мўминни ўлдириши мумкин эмас. Билмасдан ўлдириб қўйиши бундан мустасно. Ким бир мўминни билмай ўлдириб қўйса, қилмишининг каффорати учун бир мўмин қулни озод қилиши ва марҳумнинг меросхўрларига хун тўлаши вожибдир. Бу вазифа фақат қотилнинг ўзигагина эмас, унинг яқин, меросхўр қариндошлари гарданига ҳам тушади. Лекин агар марҳумнинг меросхўрлари хунидан кечиб юборсалар, уни тўлаши шарт бўлмайди. Агар марҳум мўминларга душман қавмдан бўлиб, ўзи мўмин бўлса, қотилга фақат бир мўмин қулни озод қилиши вожиб бўлади, холос. Хун тўлаши эса вожиб бўлмайди. Агар ўлган одам мўминлар билан сулҳ тузган қавмдан бўлиб, ўзи мўмин бўлмаса, қотилнинг меросхўрларига ўлдирилган кишининг меросхўрларига хун тўлашлари вожиб бўлади. Қотил эса қилмишига каффорат сифатида бир қулни озод қилади. Бир қул озод қилишга ёки унинг пулини тўлашга қодир бўлмаса, муттасил икки ой рўза тутмоғи лозим бўлади. Токи, Аллоҳ унинг қилган гуноҳини кечирсин. Аллоҳ бандаларининг қилаётган ишларини ҳам, дилларидаги ниятларини ҳам кўриб-билиб турадиган, ҳар бир шариати ва тадбирини ҳикмат билан қиладиган Зотдир.

本諸節の功徳:

• جاء القرآن الكريم معظِّمًا حرمة نفس المؤمن، وناهيًا عن انتهاكها، ومرتبًا على ذلك أشد العقوبات.

Қуръони карим мўминнинг жонига қасд қилишдан қайтариб, унинг гуноҳи азиймлигини таъкидлаб келди ва бу жиноят учун ўта оғир жазо тайинлади.

• من عقيدة أهل السُّنَّة والجماعة أن المؤمن القاتل لا يُخلَّد أبدًا في النار، وإنما يُعذَّب فيها مدة طويلة ثم يخرج منها برحمة الله تعالى.

Аҳли сунна вал-жамоанинг ақидасига кўра қотил мўмин дўзахда абадий қолмайди. Узоқ муддат азобланиб, кейин Аллоҳ таолонинг раҳмати билан дўзахдан чиқади.

• وجوب التثبت والتبيُّن في الجهاد، وعدم الاستعجال في الحكم على الناس حتى لا يُعتدى على البريء.

Жиҳодда ким билан жанг қилиш лозимлигини аниқлаб олиш, одамлар устидан ҳукм чиқаришда шошилмаслик вожиб. Токи, бегуноҳ одамга нисбатан тажовуз қилинмасин.