対訳 節 124 章 家畜章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 124

وَإِذَا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَةٞ قَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ حَتَّىٰ نُؤۡتَىٰ مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ رُسُلُ ٱللَّهِۘ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ حَيۡثُ يَجۡعَلُ رِسَالَتَهُۥۗ سَيُصِيبُ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ٱللَّهِ وَعَذَابٞ شَدِيدُۢ بِمَا كَانُواْ يَمۡكُرُونَ

Аллоҳ таоло пайғамбарига нозил қилган оятлардан бири келса, кофирларнинг улуғлари: "Аллоҳ олдинги пайғамбарларга берган нубувват ва рисолатнинг айни ўзини бизга ҳам бермагунича иймон келтирмаймиз", дейдилар. Аллоҳ уларга раддия билдириб, рисолатга ким ҳақли эканини ва унинг юкини ким кўтара олишини Ўзи яхши билишини баён қилди. У тажовузкор золимлар мутакаббирлик билан ҳақдан юз ўгирганлари ва макру найранглари туфайли хору зорликка ҳамда қаттиқ азобга йўлиқадилар.

本諸節の功徳:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

Барча нарсалар ва таомлардаги асл - мубоҳликдир. Модомики, уларнинг ҳаромлигига бирон шаръий далил келмаган экан, улар мубоҳлигича қолаверадилар.

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

Дин борасида билмаганини гапирган ёки бир нарсага унинг ҳақ ё ноҳақлигини билмай туриб даъват қилган ҳар бир одам ўзига ҳам, бошқаларга ҳам зулм қилган тажовузкордир. Фатво беришга нолойиқ бўла туриб фатво берган одам ҳам шулар жумласидандир.

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

Мўминнинг нафи ўзи билангина чекланиб қолмай, бошқаларга ҳам тегади.