対訳 節 129 章 悔悟章 - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - クルアーン百科事典

節: 129

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ

Эй Пайғамбар, агар сиздан юз ўгириб, сиз олиб келган рисолатга иймон келтирмасалар, уларга айтинг: "Менга Аллоҳ кифоя. Ундан ўзга чин маъбуд йўқ. Ёлғиз Унга суянаман. У буюк Арш эгасидир".

本諸節の功徳:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

Ислом майдони кенгайиб, кофирлар билан курашишга эҳтиёж туғилган пайтда жангни яқин атрофдагилардан бошлаш вожиб.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

Қуръон оятлари нозил бўлган пайтда мунофиқларнинг аҳволи безовталик ва пайт пойлаш бўлган.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

Пайғамбар алайҳиссалом мўминларга меҳрибон, ғамхўр ва жонкуяр бўлганлар.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

Оятларда иймоннинг кўпайиб-камайишига, мўмин киши иймонини тез-тез текшириб, назорат қилиб, янгилаб, ривожлантириб туриши лозимлигига далил бор. Токи, иймон ҳар доим чўққи сари юксалиб борсин.