ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 137 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់អាក់រ៉ហ្វ - ភាសាអារ៉ាប់ - អត្ថន័យពាក្យ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 137

وَأَوۡرَثۡنَا ٱلۡقَوۡمَ ٱلَّذِينَ كَانُواْ يُسۡتَضۡعَفُونَ مَشَٰرِقَ ٱلۡأَرۡضِ وَمَغَٰرِبَهَا ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۖ وَتَمَّتۡ كَلِمَتُ رَبِّكَ ٱلۡحُسۡنَىٰ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ بِمَا صَبَرُواْۖ وَدَمَّرۡنَا مَا كَانَ يَصۡنَعُ فِرۡعَوۡنُ وَقَوۡمُهُۥ وَمَا كَانُواْ يَعۡرِشُونَ

مَشَارِقَ الأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا: بِلَادَ الشَّامِ.
يَعْرِشُونَ: يَرْفَعُونَ مِنَ الْبِنَاءِ.