ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី
22
:
46
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَأۡفِكَنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ
Narod Ad rekao je svom poslaniku Hudu: “Je li nas to hoćeš odvratiti od božanstava kojima se, a ne Allahu, obraćamo? Ako je istina to u što nas pozivaš, učini da nas snađe Allahova kazna…”
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• لا علم للرسل بالغيب إلا ما أطلعهم ربهم عليه منه.
Poslanici ne znaju gajb. Oni znaju samo onoliko koliko im Allah objavi.
• اغترار قوم هود حين ظنوا العذاب النازل بهم مطرًا، فلم يتوبوا قبل مباغتته لهم.
Hudove je sunarodnjake obmanulo to što su vidjeli oblak – mišljahu da im on kišu donosi, a donosio je, ustvari, kaznu. Zato se nisu pokajali za zlodjela, i sustigla ih je kazna kojoj se nimalo nisu nadali.
• قوة قوم عاد فوق قوة قريش، ومع ذلك أهلكهم الله.
Narod Ad bio je jači od plemena Kurejš, pa ga je Gospodar ipak uništio.
• العاقل من يتعظ بغيره، والجاهل من يتعظ بنفسه.
Uviđavan je onaj ko pouku izvuče iz nesreće koja zadesi drugog, a neznalica je onaj koji pouku izvuče iz vlastite nesreće.
