ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 251 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែ​ភាសាអង់គ្លេស - តាគីយុទទីន​ ហុីឡេីលី និង ម៉ុហសុីន ខន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 251

فَهَزَمُوهُم بِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُۥدُ جَالُوتَ وَءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلۡمُلۡكَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَهُۥ مِمَّا يَشَآءُۗ وَلَوۡلَا دَفۡعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لَّفَسَدَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

 251. So they routed them by Allâh’s Leave and Dâwûd (David) killed Jâlût (Goliath), and Allâh gave him [Dâwûd (David)] the kingdom [after the death of Tâlût (Saul) and Samuel] and Al-Hikmah (Prophethood),^[1] and taught him of that which He willed. And if Allâh did not check one set of people by means of another, the earth would indeed be full of mischief. But Allâh is full of bounty to the ‘Âlamîn (mankind, jinn and all that exists).

(V.2:251) See Tafsir At-Tabarî, Vol.2, Page 632.