ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 117 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាត់តាវហ្ពះ - ការបកប្រែ​ភាសាអង់គ្លេស - តាគីយុទទីន​ ហុីឡេីលី - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

 117. Allâh has forgiven the Prophet (صلى الله عليه وسلم), the Muhâjirûn (Muslim emigrants who left their homes and came to Al-Madinah) and the Ansâr (Muslims of Al-Madinah) who followed him (Muhammad صلى الله عليه وسلم) in the time of distress (Tabûk expedition), after the hearts of a party of them had nearly deviated (from the Right Path), but He accepted their repentance. Certainly, He is unto them full of Kindness, Most Merciful.