ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 11 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់ហាជ្ជ - ការបកប្រែ​ជាភាសាអង់គ្លេស -មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 11

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَعۡبُدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ حَرۡفٖۖ فَإِنۡ أَصَابَهُۥ خَيۡرٌ ٱطۡمَأَنَّ بِهِۦۖ وَإِنۡ أَصَابَتۡهُ فِتۡنَةٌ ٱنقَلَبَ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ خَسِرَ ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡخُسۡرَانُ ٱلۡمُبِينُ

There are some people who worship Allah on the edge [of faith]^[6]: if something good comes to them, they are content; but if they are afflicted with a trial, they turn back^[7], thus losing both this world and the Hereafter. That is the evident loss.

[6] i.e., with uncertainty, hypocrisy, or heedlessness.
[7] lit., they tumble on their faces, i.e., turn back to disbelief.