ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 14 ជំពូក​ សូរ៉ោះអើររ៉ក់ទ៍ - ការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេស - ស្ហរហេហ អុីនធើណាសើណល - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 14

لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ إِلَّا كَبَٰسِطِ كَفَّيۡهِ إِلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَٰلِغِهِۦۚ وَمَا دُعَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ

(14) To Him [alone] is the supplication of truth. And those they call upon besides Him do not respond to them with a thing, except as one who stretches his hands toward water [from afar, calling it] to reach his mouth, but it will not reach it [thus].^[634] And the supplication of the disbelievers is not but in error [i.e., futility].

[634]- The analogy indicates that false deities will never respond to them at all.