ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 112 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេស - បណ្ឌិត វ៉ាលីទព្លីហាស្ហ អូម៉ើរី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 112

بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

(112) Nay! Whoever submits his face^[157] to Allah and is a doer of good, he will have his reward with his Lord; they will have neither fear nor will they grieve.

[157] That is devoting oneself wholly to God. The face is synecdochically mentioned in place of the whole self because it is the most dignified of all human body parts. (al-Ṭabarī)