ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 14 ជំពូក​ សាហ្ពាក - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - ម៉ូហាំម៉ាត់​ ហាមុីទុលឡោះ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 14

فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

Puis, quand Nous décidâmes sa mort, il n’y eut pour les avertir de sa mort que "la bête de terre", qui rongea sa canne. Puis lorsqu’il s’écroula, il apparut de toute évidence aux djinns que s’ils savaient vraiment l’inconnu, ils ne seraient pas restés dans le supplice humiliant [de la servitude] .

[747] La «bête de terre»: il s’agit du termite qui rongea la canne qui soutenait le corps de Salomon, mort. Ce verset prouve que les djinns n’ont aucune connaissance de l’Inconnaissable [Ghaïb] et encore moins les humains.