ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ តហា - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - មជ្ឈមណ្ឌលនួរ អុិនធឺណាសឺណល់ - លេខ​ទំព័រ 320 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 114

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

114. Exalté soit Allah, le Souverain le Vrai ! Ne t’empresse pas de (réciter) le Coran avant que la révélation qui t’en est faite ne soit terminée et dis : « Seigneur, ajoute à ma science ! »

អាយ៉ាត់: 115

وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا

115. Auparavant, Nous avions fait une recommandation à Adam mais il l’oublia et Nous ne trouvâmes pas chez lui de ferme résolution.

អាយ៉ាត់: 116

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ

116. C’est alors que Nous dîmes aux Anges : « Prosternez-vous devant Adam ! » Ils se prosternèrent tous, sauf Iblîs qui refusa (d’obéir).

អាយ៉ាត់: 117

فَقُلۡنَا يَٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ

117. Nous dîmes : « Ô Adam, celui-là est pour toi et ton épouse un ennemi. Gardez-vous de le laisser vous chasser du Paradis, ou alors tu auras à peiner. 

អាយ៉ាត់: 118

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ

118. Ici tu ne connaîtras ni la faim ni la nudité ;

អាយ៉ាត់: 119

وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ

119. tu ne sentiras ni la soif ni la chaleur du soleil. »

អាយ៉ាត់: 120

فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ

120. Mais Satan lui susurra : « Ô Adam ! Veux-tu que je te montre l’arbre de l’immortalité et un royaume qui jamais ne périra ? ».

អាយ៉ាត់: 121

فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ

121. Tous deux en mangèrent et leur nudité leur apparut aussitôt. Alors, ils se mirent à se couvrir avec des feuilles du Paradis. Adam désobéit à son Seigneur, et il fut ainsi dévoyé.

អាយ៉ាត់: 122

ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ

122. Puis son Seigneur fit de lui Son élu, accueillit son repentir et l’engagea sur la bonne voie.

អាយ៉ាត់: 123

قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ

123. « Descendez de là vous deux ! dit (Allah). Vous serez ennemis les uns des autres. Cependant, si jamais une bonne direction (hudâ) vous parvenait de Moi, celui qui la suivra ne serait ni égaré ni malheureux.

អាយ៉ាត់: 124

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

124. Mais celui qui ne se souciera pas de M’évoquer aura une vie pénible. Nous le ramènerons aveugle (au grand rassemblement du Jour Dernier). »

អាយ៉ាត់: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

125. Il dira : « Seigneur, pourquoi m’as-Tu ramené aveugle quand autrefois j’étais voyant ? »