ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 11 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់ហាជ្ជ - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - មជ្ឈមណ្ឌលនួរ អុិនធឺណាសឺណល់ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 11

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَعۡبُدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ حَرۡفٖۖ فَإِنۡ أَصَابَهُۥ خَيۡرٌ ٱطۡمَأَنَّ بِهِۦۖ وَإِنۡ أَصَابَتۡهُ فِتۡنَةٌ ٱنقَلَبَ عَلَىٰ وَجۡهِهِۦ خَسِرَ ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡخُسۡرَانُ ٱلۡمُبِينُ

11. Et il en est qui, parmi les hommes, adore Allah avec réticence.^[335] S’il lui arrive un bien, il en est rassuré, et s’il est soumis à quelque épreuve, voilà qu’il détourne son visage. Il aura ainsi perdu le bas monde et l’autre monde. Voilà la perte évidente !

[335] Littéralement : comme sur un « rebord » (le rebord d’un mur par exemple).