ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 273 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 273

لِلۡفُقَرَآءِ ٱلَّذِينَ أُحۡصِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا يَسۡتَطِيعُونَ ضَرۡبٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ يَحۡسَبُهُمُ ٱلۡجَاهِلُ أَغۡنِيَآءَ مِنَ ٱلتَّعَفُّفِ تَعۡرِفُهُم بِسِيمَٰهُمۡ لَا يَسۡـَٔلُونَ ٱلنَّاسَ إِلۡحَافٗاۗ وَمَا تُنفِقُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٌ

(მოწყალება) ღარიბებისთვისაა, რომელნიც მხოლოდ ალლაჰის გზით შემოფარგლულან და (სარჩოს მაძიებლებად) დედამიწის ზურგზე ვერ გაუვლიათ. მათი (ღარიბთა) მოკრძალებულობის გამო უვიცებს ჰგონიათ, რომ ისინი მდიდრები არიან. შენ მათ თავიანთი სახეებით გამოიცნობ – ისინი არ სთხოვენ^[1] ხალხს თავხედურად... და რა სიკეთესაც გაიღებთ მოწყალებად, ჭეშმარიტად, – იცის ის ალლაჰმა.

[1] ეს აიათი ჩამოევლინა აჰლი სუფფას შესახებ: ისინი 400 კაცი იყვნენ მუჰაჯირთაგან. მათ საკუთარი ცხოვრება ყურანის სიბრძნის შესწავლას და ალლაჰის გზაზე ბრძოლას მიუძღვნეს. ღამით – ყურანის შესწავლით, ხოლო დღისით – ბრძოლით იყვნენ დაკავებულნი. აქედან გამომდინარე, აიათი ვრცელდება ყველა მებრძოლსა და ისლამის სწავლულზე, რომლებსაც ამ წმინდა და დიადი საქმის გამო მოსაგებში და საშოვარში წასვლა არ შეუძლიათ. იხ. თაფსირუ’ლ-ჯელალეინ და თაფსირუ იზზ ბინ აბდუ’ს-სელამ.