ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហ្ពៃយីណះ - ការបកប្រែជាភាសាហ្សកហ្ស៊ី - កំពុងដំណើរការលើវា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាល់ហ្ពៃយីណះ

អាយ៉ាត់: 1

لَمۡ يَكُنِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأۡتِيَهُمُ ٱلۡبَيِّنَةُ

ისე არ დაიღუპებიან^[1] წიგნბოძებულთაგან და წარმართთაგან ისინი, რომელთაც არ ირწმუნეს, ვიდრე არ მიუვათ ცხადი მტკიცებულება,

[1] ორიგინალი – „მუნფაქქიინა“ (منفكين): პირდაპირი მნიშვნელობით გამიჯნულნი, განდგომილნი, განცალკევებულნი ჩამოცილებულნი და მსგავსი მნიშვნელობის მატარებელი სიტყვაა. ძირითადად თარგმნებში და თაფსირებში აითის თარგმნა და განმარტება სიტყვის ამ მნიშვნელობის შესაბამისად ხდება, რის თანახმადაც აიათის შინაარსი იქნება: „წიგნბოძებულთაგან და წარმართთაგან ვინც არ ირწმუნეს (თავიანთ მცდარ რწმენას) ისე არ გაეცლებიან ვიდრე არ მიუვათ ცხადი მტკიცებულება.“ ჩვენ ამ აიათის თარგმნისას აღნიშნულის სიტყვის მნიშვნელობებს შორის ავირჩიეთ დაღუპვის მნიშვნელობა, რომელიც ორნაირად შეიძლება იქნას გაგებული და თაფსირებში მეორე მესამე ვერსიადაა შემოთავაზებული: 1. ისე არ დაიღუპებიან ანუ არ გარდაიცვლებიან რომ მათთან არ მივიდეს ჭეშმარიტი გზის მაჩვენებელი ცხადი მტკიცებულება ალლაჰის მიერ წარმოგზავნილი შუამავლის მოძღვრების სახით. 2. იმ ქვეყნად დაღუპულთა ანუ განადგურებულთა შორის ისე არ აღმოჩნდებოდნენ მათთან ალლაჰის წარგზავნილი შუამავალი რომ არ მისულიყო ცხადი მტკიცებულებით ანუ ყურანით. იხ. სა’ლაბი, ალქაშფუ ვალ-ბაიან; ბაღავი, მა’ალიმუ’ლ-თანზიილ; ყურტუბი, ჯამი’უ’ლ-აჰქამი’ლ-ყურან; შავქაანი, ფათჰუ’ლ-ყადიირ.

អាយ៉ាត់: 2

رَسُولٞ مِّنَ ٱللَّهِ يَتۡلُواْ صُحُفٗا مُّطَهَّرَةٗ

შუამავალი ალლაჰისაგან, რომელიც წმინდა წერილებს უკითხავს,

អាយ៉ាត់: 3

فِيهَا كُتُبٞ قَيِّمَةٞ

მასშია მტკიცე წიგნები.^[1]

[1] სწორი და სამართლიანი დადგენილებები.

អាយ៉ាត់: 4

وَمَا تَفَرَّقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَةُ

მხოლოდ მასშემდეგ დაიყვნენ ისინი – რომელთაც წიგნი ებოძათ, როცა ცხადი მტკიცებულება მიუვიდათ.^[1]

[1] წიგნბოძებულებს მომავალი შუამავლის დახასაითება აღწერილი ქონდათ თავიანთ წერილებში და ისინი მანამდე ინარჩუნებდნენ ურთიერთ თანხმობას მის შესახებ, ვიდრე ალლაჰი მუჰამმედ შუამავალს ﷺ წარმოგზავნიდა შუამავლური მისიით. როდესაც მას შუამავლობა დაეკისრა, მათშორის განხეთქილებამ იჩინა თავი და ნაწილმა აღიარა მისი შუამავლობა, ნაწილმა უარყო.

អាយ៉ាត់: 5

وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ حُنَفَآءَ وَيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَذَٰلِكَ دِينُ ٱلۡقَيِّمَةِ

მათ სხვა არაფერი ქონდათ ნაბრძანები,^[1] გარდა ხალასი რწმენით, ჰანიფებად^[2] ალლაჰის თაყვანისცემის, ნამაზის შესრულების და ზაქათის გაცემისა, აი ეს არის რწმენა ჭეშმარიტი.

[1] თავიანთ წიგნებში.
[2] ორიგინალი – „ჰანიფი“ (حنيف): ყოველგვარი ცრუ რწმენისგან და წარმართული საქმისაგან განდეგილი და ურყევი მონოთეიზმით ჭეშმარიტებისკენ მლტოლვარე.

អាយ៉ាត់: 6

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡمُشۡرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَٰلِدِينَ فِيهَآۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمۡ شَرُّ ٱلۡبَرِيَّةِ

უეჭველად, რომელთაც არ ირწმუნეს წიგნბოძებულთაგან და წარმართთაგან, ჯოჯოხეთის ცეცხლში იქნებიან მარადჟამს. სწორედ ეგენი არიან ქმნილებათა შორის ყველაზე ცუდები.

អាយ៉ាត់: 7

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُوْلَٰٓئِكَ هُمۡ خَيۡرُ ٱلۡبَرِيَّةِ

ჭეშმარიტად, რომელთაც ირწმუნეს და ჰქმნეს კეთილი საქმენი, სწორედ ეგენი არიან ქმნილებათა შორის ყველაზე კარგები.

អាយ៉ាត់: 8

جَزَآؤُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَشِيَ رَبَّهُۥ

მათი გასამრჯელოა თავიანთი ღმერთის წინაშე, წარუვალი ედემის ბაღები, რომლის ქვეშაც მდინარეები მიედინება, მასში იქნებიან მარადჟამს. კმაყოფილია ალლაჰი მათგან და ისინიც კმაყოფილნი არიან მისგან, ეს ყველაფერი მისთვისაა, ვინც მოშიშია თავისი ღმერთისა.