ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 117 ជំពូក​ អាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាអាល្លឺម៉ង់ - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

Das Gleichnis dessen, was sie in diesem irdischen Leben ausgeben, ist das eines eisigen Windes, der das Saatfeld von Leuten trifft, die sich selbst Unrecht zugefügt haben; da vernichtete er es. Und nicht Allah hat ihnen Unrecht zugefügt, sondern sie selbst pflegten sich Unrecht zuzufügen.