ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 117 ជំពូក​ អាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាក្រិក - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

Το παράδειγμα όσων (χρημάτων) ξοδεύουν (σε φιλανθρωπία) σ' αυτή την εγκόσμια ζωή (για την οποία περιμένουν αμοιβή), είναι σαν εκείνο ενός ανέμου που περιέχει παγετό και χτυπά τη σοδειά ενός λαού που αδίκησε τον εαυτό του (μέσω αμαρτιών), και έτσι την κατέστρεψε (και έτσι είναι η απιστία τους, καταστρέφει τις καλές τους πράξεις). Και ο Αλλάχ δεν τους αδίκησε, αλλά αυτοί αδικούν τον εαυτό τους.