ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 121 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាត់តាវហ្ពះ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាអុីតាលី - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

E non elargiranno beni, sia pochi che molti, e non guaderanno fiumi, senza che Allāh annoti ciò che hanno sofferto durante il viaggio, così che Allāh conceda loro la ricompensa, nell'Aldilà, per le loro migliori azioni.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

• Sull'obbligo della devozione ad Allāh e della sincerità, poiché sono ragione di salvezza dalla distruzione

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

• Sulla virtù dell'elargizione per la causa di Allāh.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

• Sull'obbligo di apprendere il culto, poiché il suo valore è pari a quello della Lotta, e non vi è religione senza di esso.