وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 121 سوره‌تی سورەتی التوبة - وەرگێڕاوی ئیتاڵی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

E non elargiranno beni, sia pochi che molti, e non guaderanno fiumi, senza che Allāh annoti ciò che hanno sofferto durante il viaggio, così che Allāh conceda loro la ricompensa, nell'Aldilà, per le loro migliori azioni.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

• Sull'obbligo della devozione ad Allāh e della sincerità, poiché sono ragione di salvezza dalla distruzione

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

• Sulla virtù dell'elargizione per la causa di Allāh.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

• Sull'obbligo di apprendere il culto, poiché il suo valore è pari a quello della Lotta, e non vi è religione senza di esso.