ការបកប្រែអត្ថន័យ ជំពូក​ អាល់ហាទីត - ការបកប្រែជាភាសា Pashto - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែរ៉ូវ៉ាទ - លេខ​ទំព័រ 539 - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 12

یَوْمَ تَرَی الْمُؤْمِنِیْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ یَسْعٰی نُوْرُهُمْ بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَبِاَیْمَانِهِمْ بُشْرٰىكُمُ الْیَوْمَ جَنّٰتٌ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِیْنَ فِیْهَا ؕ— ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ ۟ۚ

په هغه ورځ (قيامت) به مومنان او مومنانې وينې چې رڼايي به يې په مخكې او ښي لوري ته ځغلي، نن تاسي ته د داسې جنتونو زېرى دى چې تر هغو لاندې ويالې بهيږي هلته به تل اوسېدونكي ياست، دا لوى برى دى.

អាយ៉ាត់: 13

یَوْمَ یَقُوْلُ الْمُنٰفِقُوْنَ وَالْمُنٰفِقٰتُ لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوا انْظُرُوْنَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُّوْرِكُمْ ۚ— قِیْلَ ارْجِعُوْا وَرَآءَكُمْ فَالْتَمِسُوْا نُوْرًا ؕ— فَضُرِبَ بَیْنَهُمْ بِسُوْرٍ لَّهٗ بَابٌ ؕ— بَاطِنُهٗ فِیْهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهٗ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ ۟ؕ

هغه ورځ چې منافقان او منافقانې به مومنانو ته وايي: موږ ته هم (لږ) انتظار وكړئ چې ستاسو له نور څخه څه رڼا واخلو، وبه ويل شي: بېرته وګرځئ او (ځان ته) رڼا ولټوئ! بيا به يې ترمنځ يو دېوال جوړ شي چې دروازه به لري، د ننه به پكې رحمت وي او د بهر خواته يې عذاب.

អាយ៉ាត់: 14

یُنَادُوْنَهُمْ اَلَمْ نَكُنْ مَّعَكُمْ ؕ— قَالُوْا بَلٰی وَلٰكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ اَنْفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْاَمَانِیُّ حَتّٰی جَآءَ اَمْرُ اللّٰهِ وَغَرَّكُمْ بِاللّٰهِ الْغَرُوْرُ ۟

نارې به ورته وهي چې آيا موږ له تاسي سره نه وو؟ وايي به ولې نه، خو تاسي ځانونه په فتنه كې اچولي وو، انتظار مو كولو، په شک كې وئ او خپلو (غلطو) هيلو دوكه كړي واست، تر دې چې د الله حكم راغى او غولوونكي شيطان د الله په هكله وغولولئ.

អាយ៉ាត់: 15

فَالْیَوْمَ لَا یُؤْخَذُ مِنْكُمْ فِدْیَةٌ وَّلَا مِنَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ؕ— مَاْوٰىكُمُ النَّارُ ؕ— هِیَ مَوْلٰىكُمْ ؕ— وَبِئْسَ الْمَصِیْرُ ۟

نو نن به نه له تاسي (منافقانو) څه فديه (بدله) اخيستل كيږي او نه له كافرانو، استوګنځى به مو اور وي، همغه به مو ملګرى وي، او هغه د ورتلو بد ځاى دى.

អាយ៉ាត់: 16

اَلَمْ یَاْنِ لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اَنْ تَخْشَعَ قُلُوْبُهُمْ لِذِكْرِ اللّٰهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ ۙ— وَلَا یَكُوْنُوْا كَالَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْاَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوْبُهُمْ ؕ— وَكَثِیْرٌ مِّنْهُمْ فٰسِقُوْنَ ۟

آيا هغو کسانو لره چې ايمان يې راوړی هغه وخت نه دى راغلى چې زړونه يې د الله ياد ته نرم شي (ووېريږي) او هغه حق ته چې را نازل شوى، او د هغو كسانو په شان دې نه كيږي چې له دې مخكې كتاب وركړل شوى و نو چې اوږده زمانه پرې تېره شوه؛ نو زړونه يې كلک شول او له هغوى زياتره بې لارې وو.

អាយ៉ាត់: 17

اِعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ یُحْیِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ؕ— قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الْاٰیٰتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُوْنَ ۟

پوه شئ چې په رېښتيا الله ځمكه راژوندۍ كوي، د هغې له مرګ (وچېدو) وروسته، دا دى موږ تاسي ته (خپل) آيتونه څرګند بيان كړل تر څو عقل وكاروئ.

អាយ៉ាត់: 18

اِنَّ الْمُصَّدِّقِیْنَ وَالْمُصَّدِّقٰتِ وَاَقْرَضُوا اللّٰهَ قَرْضًا حَسَنًا یُّضٰعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ اَجْرٌ كَرِیْمٌ ۟

بېشكه خيرات وركوونكي (سړی) او خيرات وركوونكې (ښځې) او هغوى چې الله سره يې غوره قرض كړى، هغوى ته به (دا) زياتيږي او د هغوى لپاره به غوره اجر وي.