ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 97 ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការបកប្រែជាភាសា Pashto - សារិហ្វរ៉ាស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 97

اِنَّ الَّذِیْنَ تَوَفّٰىهُمُ الْمَلٰٓىِٕكَةُ ظَالِمِیْۤ اَنْفُسِهِمْ قَالُوْا فِیْمَ كُنْتُمْ ؕ— قَالُوْا كُنَّا مُسْتَضْعَفِیْنَ فِی الْاَرْضِ ؕ— قَالُوْۤا اَلَمْ تَكُنْ اَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوْا فِیْهَا ؕ— فَاُولٰٓىِٕكَ مَاْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ ؕ— وَسَآءَتْ مَصِیْرًا ۟ۙ

کله چې ملایکې له هغو کسانو څخه چې پر ځانونو یې ظلم کړی روح اخلي نو ورته به وایې چې تاسې په څه حال کې واست؟ هغوی به ووایې چې مونږ په ځمکه کې بې وسې کړی شوي وو ملایکې به ورته وایې: ایا د الله ځمکه پراخه نه وه چې هجرت مو پکې کړی وای؟ نو د همدې خلکو د ورتګ ځای جهنم دی او هغه د ورتګ خورا ډير بد ځای دی.