ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 121 ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

และพวกเขาจะไม่บริจาคในการบริจาคใดๆ ไม่ว่าจะน้อยหรือมากก็ตาม และพวกเขาไม่เดินผ่านหุบเขาใดๆ นอกจากมันจะถูกบันทึกไว้แก่พวกเขาในสิ่งที่พวกเขาได้บริจาคหรือเดินทางนั้น เพื่อที่ว่าอัลลอฮฺจะทรงตอบแทนให้แก่พวกเขา และให้ผลตอบแทนที่ดียิ่งในสิ่งที่พวกเขาได้ทำไว้ในปรโลก

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

จำเป็นที่จะต้องยำเกรงต่ออัลลอฮฺและซื่อสัตย์สุจริตและแท้จริงแล้วสองสิ่งนี้เป็นสาเหตุที่จะทำให้รอดพ้นจากความพินาศ

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

ความยิ่งใหญ่ของการบริจาคในหนทางของอัลลอฮฺ

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

จำเป็นต้องเข้าใจในศาสนาเช่นเดียวกับการญิฮาดและศาสนาจะไม่ถูกยืนหยัดไว้เว้นแต่จะต้องมีสองสิ่งนี้พร้อมกัน