ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 127 ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 127

وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ نَّظَرَ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ هَلۡ يَرَىٰكُم مِّنۡ أَحَدٖ ثُمَّ ٱنصَرَفُواْۚ صَرَفَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَفۡقَهُونَ

และเมื่ออัลลอฮฺทรงประทานซูเราะฮฺหนึ่งลงมาแก่เราะซูลของพระองค์ ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะซัลลัม นั้นได้กล่าวถึงสภาพของบรรดามุนาฟิกีน ที่ต่างคนก็มองตาซึ่งกันและกัน (แล้วถามขึ้นว่า) มีใครเห็นพวกท่านบ้างไหม? เมื่อไม่มีไครมองเห็นพวกท่านก็จงแยกย้ายออกไปจากที่นั่งเถิด อัลลอฮฺจึงทรงให้จิตใจของพวกเขาหันเหออกจากแนวทางที่ถูกต้องและทางที่ดีและละทิ้งพวกเขา แท้จริงแล้วพวกเขาเป็นกลุ่มชนที่ไม่รู้อะไรเลย

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

จำเป็นที่ต้องเริ่มต้นการสู้รบกับผู้ปฏิเสธที่ใกล้ที่สุดก่อนหากพื้นที่ของศาสนาอิสลามเริ่มขยายตัวและมีความจำเป็นมากพอ

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

กล่าวถึงสภาพของบรรดามุนาฟิกีนขณะที่อัลกรุอ่านประทานลงมายังพวกเขา โดยที่พวกเขาอยู่ในสภาพเฝ้าระวังอย่างหวาดกลัวและวุ่นวาย

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

กล่าวถึงความเมตตาของนบี ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะซัลลัม แก่บรรดาผู้ศรัทธาและการกระตือรือร้นต่อพวกเขา

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

ในหลายๆอายะฮฺนี้ เป็นหลักฐานแสดงให้เห็นถึงความศรัทธานั้นมีเพิ่มขึ้นและลดลง และจำเป็นสำหรับผู้ศรัทธาที่ต้องกลั่นกรองความศรัทธาของเขาสม่ำเสมอ แล้วทำให้มันใหม่อยู่เสมอและเติบโตขึ้น เพื่อที่จะเพิ่มพูนการศรัทธาขึ้นเรื่อยๆ