ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 97 ជំពូក​ យូនូស - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាអ៊ូបេគីស្ថាន - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 97

وَلَوۡ جَآءَتۡهُمۡ كُلُّ ءَايَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

Ҳамма шаръий ва кавний оят-аломатлар келса-да, то аламли азобни кўрмагунларича иймон келтирмайдилар. Аламли азобни кўрганларидан кейин эса келтирган иймонлари фойда бермас.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.

Динда барқарор туриш ва жиноятчилар йўлига кириб кетмаслик вожиб.

• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.

Азоб нақд бўлиб қолган пайтда ўлим талвасасида турган одамдан тавба қабул қилинмайди.

• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.

Яҳудий ва насронийлар Пайғамбар алайҳиссаломнинг сифатларини билардилар. Кибр ва саркашликлари уларнинг иймон келтиришларига монелик қилди.