ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಾಯ ಸೂರ ಅಲ್- ಕಹ್ಫ್ - ಡಚ್ ಅನುವಾದ - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

Soerat al-Kahf (De spelonk)

ಶ್ಲೋಕ: 1

ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ

1. Alle lofprijzingen en dank is aan Allah, Die Zijn dienaar het Boek neer heeft gezonden en daar geen enkele bochten in heeft geplaatst.

ಶ್ಲೋಕ: 2

قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا

2. (Hij heeft de weg van geluk) recht gemaakt om degene die geloven en goede daden verrichten te waarschuwen voor een strenge bestraffing van Hem en om het goede nieuws te brengen, dat zij een mooie beloning zullen verkrijgen.

ಶ್ಲೋಕ: 3

مَّٰكِثِينَ فِيهِ أَبَدٗا

3. Zij zullen daarin voor altijd verblijven.

ಶ್ಲೋಕ: 4

وَيُنذِرَ ٱلَّذِينَ قَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدٗا

4. En diegenen waarschuwen die zeggen: “Allah heeft een zoon genomen.”

ಶ್ಲೋಕ: 5

مَّا لَهُم بِهِۦ مِنۡ عِلۡمٖ وَلَا لِأٓبَآئِهِمۡۚ كَبُرَتۡ كَلِمَةٗ تَخۡرُجُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبٗا

5. Zij hebben geen kennis over zulke zaken, noch hadden dat hun vaderen. Slecht zijn de (godslasterlijke) woorden die zij in hun monden durven nemen! Zij vertellen niets anders dan leugens.

ಶ್ಲೋಕ: 6

فَلَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ إِن لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَسَفًا

6. Wellicht zou je jezelf uit verdriet doen vernietigen omdat zij niet geloven niet in dit woord.

ಶ್ಲೋಕ: 7

إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِينَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَيُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا

7. Waarlijk! Wij hebben datgene wat er zich op aarde bevindt (zoals dieren, planten, bomen, waterbronnen, e.a.) als haar versiering gemaakt, opdat Wij kunnen testen wie van hen uitblinkt in goede daden.

ಶ್ಲೋಕ: 8

وَإِنَّا لَجَٰعِلُونَ مَا عَلَيۡهَا صَعِيدٗا جُرُزًا

8. En waarlijk! Wij zullen alles wat daarop is tot droge aarde maken (als alles gestorven is).

ಶ್ಲೋಕ: 9

أَمۡ حَسِبۡتَ أَنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡكَهۡفِ وَٱلرَّقِيمِ كَانُواْ مِنۡ ءَايَٰتِنَا عَجَبًا

9. Denken jullie dat de mensen van de Grot en de inscriptie een wonder onder Onze tekenen waren?

ಶ್ಲೋಕ: 10

إِذۡ أَوَى ٱلۡفِتۡيَةُ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا

10. (Gedenk) toen de jonge mannen naar de Grot vluchten, zij zeiden: “Onze Heer! Schenk ons genade van U en vergemakkelijk onze zaak op een succesvolle manier!”

ಶ್ಲೋಕ: 11

فَضَرَبۡنَا عَلَىٰٓ ءَاذَانِهِمۡ فِي ٱلۡكَهۡفِ سِنِينَ عَدَدٗا

11. Daarom bedekten Wij hun gehoor (daardoor sliepen zij zo lang) gedurende een aantal jaren in een grot.

ಶ್ಲೋಕ: 12

ثُمَّ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِنَعۡلَمَ أَيُّ ٱلۡحِزۡبَيۡنِ أَحۡصَىٰ لِمَا لَبِثُوٓاْ أَمَدٗا

12. Toen lieten Wij hen herrijzen, zodat Wij hen konden testen wie van de twee partijen het beste was in het berekenen van de tijd die zij hadden verbleven.

ಶ್ಲೋಕ: 13

نَّحۡنُ نَقُصُّ عَلَيۡكَ نَبَأَهُم بِٱلۡحَقِّۚ إِنَّهُمۡ فِتۡيَةٌ ءَامَنُواْ بِرَبِّهِمۡ وَزِدۡنَٰهُمۡ هُدٗى

13. Wij vertellen aan jou in waarheid hun verhaal: Waarlijk! Zij waren jonge mannen die in hun Heer geloofden, en Wij vermeerderden de leiding voor hen.

ಶ್ಲೋಕ: 14

وَرَبَطۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ إِذۡ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَن نَّدۡعُوَاْ مِن دُونِهِۦٓ إِلَٰهٗاۖ لَّقَدۡ قُلۡنَآ إِذٗا شَطَطًا

14. En Wij maakten hun harten standvastig en sterk, toen zij opstonden ^[1] en zeiden: “Onze Heer is de Heer van de hemelen en de aarde, nooit zullen wij een andere god behalve Hem aanroepen; als wij dat deden zouden wij zeker een enorm ongeloof uitspreken."

[1]Daarom begint de weg naar Allah met het opstaan van het hart doormiddel kennis op blijven doen van het geloof vervolgens er na handelen.

ಶ್ಲೋಕ: 15

هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمُنَا ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ لَّوۡلَا يَأۡتُونَ عَلَيۡهِم بِسُلۡطَٰنِۭ بَيِّنٖۖ فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا

15. Dit volk van ons hebben anderen goden in de aanbidding aangenomen dan Allah. Waarom komen zij niet met duidelijk bewijs voor hun valse goden? En wie maakt een grotere fout dan degene die leugens over Allah verzint.

ಶ್ಲೋಕ: 16

وَإِذِ ٱعۡتَزَلۡتُمُوهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ فَأۡوُۥٓاْ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ يَنشُرۡ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَيُهَيِّئۡ لَكُم مِّنۡ أَمۡرِكُم مِّرۡفَقٗا

16 “En als jullie je van hen terugtrekken en van dat wat zij aanbidden naast Allah, en jullie vervolgens naar de grot vluchten, dan zal jullie Heer jullie van Zijn genade schenken jullie zaak voor jullie gemakkelijk maken.”

ಶ್ಲೋಕ: 17

۞ وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا

17. En wellicht heb je de zon gezien, toen die opkwam rechts van de Grot verwijderend en als zij ondergaat, keert zij zich af van hen naar de linkerkant, terwijl zij zich aan de binnenkant van de Grot lagen. Dat is (één) van de tekenen van Allah. Degene die Allah leidt, is rechtgeleid maar degene die Hij laat dwalen – voor hem vinden jullie geen gids om hem (op het rechte pad) te leiden.

ಶ್ಲೋಕ: 18

وَتَحۡسَبُهُمۡ أَيۡقَاظٗا وَهُمۡ رُقُودٞۚ وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِۖ وَكَلۡبُهُم بَٰسِطٞ ذِرَاعَيۡهِ بِٱلۡوَصِيدِۚ لَوِ ٱطَّلَعۡتَ عَلَيۡهِمۡ لَوَلَّيۡتَ مِنۡهُمۡ فِرَارٗا وَلَمُلِئۡتَ مِنۡهُمۡ رُعۡبٗا

18. En (als je hen had gezien) dan zou je hebben gedacht dat zij wakker waren, maar (in werkelijkheid) sliepen zij (met hun ogen wijd geopend). En Wij draaiden hen op hun rechterkant en (dan weer) op hun linkerkant (om decubitus tegen te gaan), en hun (jacht)hond (die hen had vergezeld, lag daar op de binnenplaats van de grot) met gestrekte voorpoten in (de richting van) de ingang. Als je hen had zien liggen (met hun wijd gesperde ogen), dan was je in volle angst van hen weggevlucht, en (bovendien) zou je (hart zich) voor hen zeker met een gevoel van angst (hebben gevuld).

ಶ್ಲೋಕ: 19

وَكَذَٰلِكَ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِيَتَسَآءَلُواْ بَيۡنَهُمۡۚ قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ كَمۡ لَبِثۡتُمۡۖ قَالُواْ لَبِثۡنَا يَوۡمًا أَوۡ بَعۡضَ يَوۡمٖۚ قَالُواْ رَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثۡتُمۡ فَٱبۡعَثُوٓاْ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمۡ هَٰذِهِۦٓ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ فَلۡيَنظُرۡ أَيُّهَآ أَزۡكَىٰ طَعَامٗا فَلۡيَأۡتِكُم بِرِزۡقٖ مِّنۡهُ وَلۡيَتَلَطَّفۡ وَلَا يُشۡعِرَنَّ بِكُمۡ أَحَدًا

19. Dus deden Wij hen ontwaken zodat zij elkaar konden ondervragen. Een spreker van hen zei: “Hoe lang zijn jullie (hier) geweest? ” Zij zeiden: “Wij zijn hier misschien een dag geweest of een deel van een dag.” Zij zeiden: “(Alleen) jullie Heer weet het beste hoe lang jullie hier geweest zijn. Stuur dus één van jullie met een zilveren munt van jullie naar de stad en laat hem zoeken wat wettig goed voedsel is en daarvan wat naar jullie brengen. En laat hem voorzichtig zijn en laat niemand weet van jullie hebben.

ಶ್ಲೋಕ: 20

إِنَّهُمۡ إِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ يَرۡجُمُوكُمۡ أَوۡ يُعِيدُوكُمۡ فِي مِلَّتِهِمۡ وَلَن تُفۡلِحُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

20. Want als zij er achter komen wie jullie zijn, zullen zij jullie stenigen of jullie wenden je opnieuw tot hun godsdienst en op die manier zullen jullie nooit slagen."

ಶ್ಲೋಕ: 21

وَكَذَٰلِكَ أَعۡثَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ لِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيۡبَ فِيهَآ إِذۡ يَتَنَٰزَعُونَ بَيۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَيۡهِم بُنۡيَٰنٗاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيۡهِم مَّسۡجِدٗا

21. En dus maakten Wij hun geval aan de mensen bekend, zodat zij weten dat de belofte van Allah waar is en dat er geen twijfel over het Uur kan bestaan. (Gedenk) wanneer zij onder elkander redetwisten over het geval, zij zeiden: “Zet een gebouw over hen, hun Heer weet het, het beste over hen (toen) zeiden degenen die de bovenhand hadden: “Wij zullen zeker een plaats van aanbidding over hen heen bouwen (hierom wordt een graf niet in een moskee geplaatst)."

ಶ್ಲೋಕ: 22

سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ وَيَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ كَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِيلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِيهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا

22. (Sommigen) zeiden dat het er drie waren, de hond onder hen was de vierde; (anderen) zeiden dat het er vijf waren en de hond de zesde – gissend naar het onwaarneembare; (en weer anderen) zeiden dat het er zeven waren en de hond de achtste. Zeg: “Mijn Heer kent het aantal het beste; niemand behalve slechts een paar weet over hen.” Debateer dus niet behalve met duidelijke bewijzen. En raadpleeg geen van hen over de mensen van de Grot.

ಶ್ಲೋಕ: 23

وَلَا تَقُولَنَّ لِشَاْيۡءٍ إِنِّي فَاعِلٞ ذَٰلِكَ غَدًا

23. En zeg nooit ergens van: “Ik zal zoiets morgen doen.”

ಶ್ಲೋಕ: 24

إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَهۡدِيَنِ رَبِّي لِأَقۡرَبَ مِنۡ هَٰذَا رَشَدٗا

24. Behalve (met de uitspraak): “Als Allah het wil! En gedenk jullie Heer wanneer jullie (het zijn) vergeten (maar het jullie weer te binnen schiet): “Het kan zo zijn dat mijn Heer mij leidt naar een weg met meer succes dan dit."

ಶ್ಲೋಕ: 25

وَلَبِثُواْ فِي كَهۡفِهِمۡ ثَلَٰثَ مِاْئَةٖ سِنِينَ وَٱزۡدَادُواْ تِسۡعٗا

25. En zij verbleven driehonderd jaar in hun Grot en voeg daar nog negen jaar aan toe.

ಶ್ಲೋಕ: 26

قُلِ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا لَبِثُواْۖ لَهُۥ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ أَبۡصِرۡ بِهِۦ وَأَسۡمِعۡۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا يُشۡرِكُ فِي حُكۡمِهِۦٓ أَحَدٗا

26. Zeg: “Allah weet het beste hoe lang zij daar verbleven. Bij Hem is (de kennis van) het onwaarneembare van de hemelen en de aarde. Er is geen betere ziende en horende dan Allah (alles)! Zij hebben geen helper anders dan Hem en Hij laat niemand delen in het maken van Zijn besluiten en Zijn regels.”

ಶ್ಲೋಕ: 27

وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا

27. En reciteer wat aan jou geopenbaard is van het Boek van jouw Heer. Niemand kan Zijn woorden veranderen, en niemand kan een andere toevlucht dan Hem vinden.

ಶ್ಲೋಕ: 28

وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَا تُطِعۡ مَنۡ أَغۡفَلۡنَا قَلۡبَهُۥ عَن ذِكۡرِنَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمۡرُهُۥ فُرُطٗا

28. En wees geduldig (op de weg van Allah, dus kennis opdoen en dat omzetten in aanbidding, standvastig blijven, als je een fout maakt; Tawwba verrichten, en daar mee geduld hebben) samen met degenen die hun Heer in de ochtend en de avond aanroepen, zodoende (slechts) Zijn aangezicht zoekend. En wend jouw ogen niet van hen af, omdat je de pracht en praal van het leven op aarde verlangt. Gehoorzaam niet degenen wiens harten Wij achteloos voor Onze gedenking hebben gemaakt. Hij die zijn eigen lusten volgt in buitensporige zaken (dit vers is ook het bewijs dat het verplicht is om goede vrienden te hebben als ze er zijn).

ಶ್ಲೋಕ: 29

وَقُلِ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَن شَآءَ فَلۡيُؤۡمِن وَمَن شَآءَ فَلۡيَكۡفُرۡۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلظَّٰلِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمۡ سُرَادِقُهَاۚ وَإِن يَسۡتَغِيثُواْ يُغَاثُواْ بِمَآءٖ كَٱلۡمُهۡلِ يَشۡوِي ٱلۡوُجُوهَۚ بِئۡسَ ٱلشَّرَابُ وَسَآءَتۡ مُرۡتَفَقًا

29. En zeg: “De waarheid is van jullie Heer.” Ieder die wil, laat hem geloven en ieder die niet wil, kan ongelovig zijn. Waarlijk, Wij hebben voor de onrechtvaardigen een vuur voorbereid waarvan de muren hen zullen omringen. En als zij om hulp schreeuwen dan worden zij te hulp geschoten water krijgen als kokende olie, dat hun gezichten zal wegbranden. Vreselijk om te drinken en een kwade verzamelplaats.

ಶ್ಲೋಕ: 30

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجۡرَ مَنۡ أَحۡسَنَ عَمَلًا

30. Waarlijk! Voor degenen die geloven en goede daden verrichten – zeker! Wij zullen de beloning van iedereen die (goede) daden op de beste manier verricht niet verloren laten gaan.

ಶ್ಲೋಕ: 31

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَيَلۡبَسُونَ ثِيَابًا خُضۡرٗا مِّن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۚ نِعۡمَ ٱلثَّوَابُ وَحَسُنَتۡ مُرۡتَفَقٗا

31.Voor hen zullen er eeuwig durende tuinen zijn; daar stromen rivieren onderdoor, daarin zullen zij versierd worden met gouden armbanden en zij zullen groene kleding dragen van fijne en dikke zijde. Zij zullen daarin rusten op verheven sofa’s. Geweldig is de beloning en wat een uitmuntende rustplaats.

ಶ್ಲೋಕ: 32

۞ وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلٗا رَّجُلَيۡنِ جَعَلۡنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيۡنِ مِنۡ أَعۡنَٰبٖ وَحَفَفۡنَٰهُمَا بِنَخۡلٖ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمَا زَرۡعٗا

32. En geef hen het voorbeeld van de twee mannen; aan één van hen hadden Wij twee tuinen met druivenstokken gegeven en Wij hadden beiden omringd met dadelpalmen; en hadden daartussen bewerkte velden geplaatst.

ಶ್ಲೋಕ: 33

كِلۡتَا ٱلۡجَنَّتَيۡنِ ءَاتَتۡ أُكُلَهَا وَلَمۡ تَظۡلِم مِّنۡهُ شَيۡـٔٗاۚ وَفَجَّرۡنَا خِلَٰلَهُمَا نَهَرٗا

33. Elk van deze twee tuinen bracht haar vruchten voort, en deed niet in het minst daarin tekort en Wij zorgden voor een rivier die tussen hen doorstroomde.

ಶ್ಲೋಕ: 34

وَكَانَ لَهُۥ ثَمَرٞ فَقَالَ لِصَٰحِبِهِۦ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَنَا۠ أَكۡثَرُ مِنكَ مَالٗا وَأَعَزُّ نَفَرٗا

34. En hij had bezit (of fruit) en hij zei tegen zijn metgezel tijdens een wederzijds praatje: “Ik heb meer welvaart en naasten dan jij.”

ಶ್ಲೋಕ: 35

وَدَخَلَ جَنَّتَهُۥ وَهُوَ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَٰذِهِۦٓ أَبَدٗا

35. En hij keerde terug naar zijn tuin terwijl hij in een onrechtmatige staat verkeerde. Hij zei: “Ik denk niet dat dit ooit zal verdwijnen.

ಶ್ಲೋಕ: 36

وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهَا مُنقَلَبٗا

36. En ik denk niet dat het Uur ooit zal aanbreken, En als ik daadwerkelijk tot mijn Heer word teruggebracht (op de Dag der Opstanding), dan zal mijn terugkeer tot Hem (zelfs) beter zijn dan het huidige.”

ಶ್ಲೋಕ: 37

قَالَ لَهُۥ صَاحِبُهُۥ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَكَفَرۡتَ بِٱلَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ سَوَّىٰكَ رَجُلٗا

37. Zijn metgezel zei tijdens het praatje tegen hem: “Ben jij ongelovig aan jouw Heer die jou uit stof geschapen heeft, daarna uit gemengde zaaddruppels van de mannelijke en vrouwelijke afscheiding en Die je daarna als mens geschapen heeft?”

ಶ್ಲೋಕ: 38

لَّٰكِنَّا۠ هُوَ ٱللَّهُ رَبِّي وَلَآ أُشۡرِكُ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا

38. “Maar in mijn geval (geloof ik) dat Hij Allah is, mijn Heer en geen zal ik met Hem verenigen als deelgenoot aan mijn Heer.

ಶ್ಲೋಕ: 39

وَلَوۡلَآ إِذۡ دَخَلۡتَ جَنَّتَكَ قُلۡتَ مَا شَآءَ ٱللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ إِن تَرَنِ أَنَا۠ أَقَلَّ مِنكَ مَالٗا وَوَلَدٗا

39. Het was beter voor jou geweest om te zeggen toen jij je tuin binnenging: 'Datgene wat Allah wil (zal gebeuren)! Er is geen macht buiten Allah! Als jij mij ziet met minder welvaart en kinderen.'

ಶ್ಲೋಕ: 40

فَعَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يُؤۡتِيَنِ خَيۡرٗا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرۡسِلَ عَلَيۡهَا حُسۡبَانٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَتُصۡبِحَ صَعِيدٗا زَلَقًا

40. Het zou kunnen zijn dat mijn Heer mij iets beters geeft dan je tuin, en een bestraffing uit de hemel daarover stuurt, dan zal het modder zijn.

ಶ್ಲೋಕ: 41

أَوۡ يُصۡبِحَ مَآؤُهَا غَوۡرٗا فَلَن تَسۡتَطِيعَ لَهُۥ طَلَبٗا

41. Of het water daarvan verdwijnt diep in de aarde zodat je het nooit kan bereiken.”

ಶ್ಲೋಕ: 42

وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصۡبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيۡهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُشۡرِكۡ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا

42. Dus zijn fruit was omringd. En hij bleef achter van spijt in zijn handen klappend over wat hij had uitgegeven, terwijl het latwerk was vernietigd, kon hij slechts zeggen: “Had ik maar geen deelgenoten aan mijn Heer toegeschreven.”

ಶ್ಲೋಕ: 43

وَلَمۡ تَكُن لَّهُۥ فِئَةٞ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا

43. En er was geen groep mensen die hem tegen Allah kon helpen, noch kon hij zichzelf verdedigen of redden.

ಶ್ಲೋಕ: 44

هُنَالِكَ ٱلۡوَلَٰيَةُ لِلَّهِ ٱلۡحَقِّۚ هُوَ خَيۡرٞ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ عُقۡبٗا

44. Daar zal de beschermende macht, het gezag en het koninkrijk voor Allah (alleen) zijn, de ware god. Hij (Allah) is het Beste als beloner en (bij Hem is) de beste eindbestemming.

ಶ್ಲೋಕ: 45

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ فَأَصۡبَحَ هَشِيمٗا تَذۡرُوهُ ٱلرِّيَٰحُۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقۡتَدِرًا

45. En geef aan hen het voorbeeld van het leven van deze wereld, het is als water dat Wij van de hemel naar beneden sturen en de plantengroei van de aarde mengt zich daarmee en wordt fris en groen. Maar (later) wordt het droog en breekt in stukken wanneer de wind het verspreidt. En Allah is tot alles in staat.

ಶ್ಲೋಕ: 46

ٱلۡمَالُ وَٱلۡبَنُونَ زِينَةُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ أَمَلٗا

46. Welvaart en kinderen zijn als een versiering van het leven. En de blijvende goede oprechte daden leiden bij jouw Heer tot een betere beloning en een betere verlangen.

ಶ್ಲೋಕ: 47

وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا

47. En (gedenk) de Dag (de Dag des oordeels) waarop Wij de bergen zullen laten verdwijnen en jullie de aarde zullen zien als een opgeheven egale vlakten Wij zullen hen allen verzamelen en niet één van hen zal achterblijven.

ಶ್ಲೋಕ: 48

وَعُرِضُواْ عَلَىٰ رَبِّكَ صَفّٗا لَّقَدۡ جِئۡتُمُونَا كَمَا خَلَقۡنَٰكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةِۭۚ بَلۡ زَعَمۡتُمۡ أَلَّن نَّجۡعَلَ لَكُم مَّوۡعِدٗا

48. En zij zullen voor jullie Heer in rijen neer worden gezet (en Allah zal zeggen): “Nu zijn jullie zeker tot Ons gekomen op de manier waarop Wij jullie het eerste geschapen hadden. Nee, maar jullie hadden gedacht dat Wij geen ontmoeting van jullie (met Ons) hadden vastgesteld.”

ಶ್ಲೋಕ: 49

وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ فَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَٰوَيۡلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلۡكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحۡصَىٰهَاۚ وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرٗاۗ وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا

49. En het Boek (waar alle daden van de mens in staan) zal geplaatst worden en jullie zullen de misdadigers angstig zien vanwege wat daarin is opgeschreven. Zij zullen zeggen: “Wee voor ons! Wat voor soort verslag is dit dat niets kleins of niets groots verzwijgt maar het zelfs genummerd heeft!” En zij zullen ontdekken dat al hun daden voor hen worden geplaatst en jullie Heer behandelt niemand onrechtvaardig.

ಶ್ಲೋಕ: 50

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ كَانَ مِنَ ٱلۡجِنِّ فَفَسَقَ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِۦٓۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُۥ وَذُرِّيَّتَهُۥٓ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِي وَهُمۡ لَكُمۡ عَدُوُّۢۚ بِئۡسَ لِلظَّٰلِمِينَ بَدَلٗا

50. En denk ook aan toen, toen Wij tegen de engelen zeiden: “Buig (jullie hoofden) voor Adam.” Dus bogen zij, behalve Iblies. Hij behoorde tot de djinn en weigerde gehoor te geven aan het bevel van zijn Heer. Zullen jullie hem en zijn nageslacht als bondgenoten verkiezen boven Mij, terwijl zij jullie (aarts)vijanden zijn? Wat slecht is deze ruil voor de onrechtvaardigen (van gehoorzaamheid aan Allah naar gehoorzaamheid aan de duivel).

ಶ್ಲೋಕ: 51

۞ مَّآ أَشۡهَدتُّهُمۡ خَلۡقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَا خَلۡقَ أَنفُسِهِمۡ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ ٱلۡمُضِلِّينَ عَضُدٗا

51. (Allah) maakte hen niet tot getuige van de schepping van de hemelen en de aarde en (zelfs) niet hun eigen schepping noch zou hij de misleiders als helpers nemen.

ಶ್ಲೋಕ: 52

وَيَوۡمَ يَقُولُ نَادُواْ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُم مَّوۡبِقٗا

52. En (gedenk) de Dag dat Hij zal zeggen: “Roep mijn zogenaamde deelgenoten aan die jullie hebben bedacht.” Dan zullen zij hun aanroepen, maar zij zullen hen niet antwoorden en Wij zullen een barrière tussen hen plaatsen.

ಶ್ಲೋಕ: 53

وَرَءَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ ٱلنَّارَ فَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمۡ يَجِدُواْ عَنۡهَا مَصۡرِفٗا

53. En de misdadigers zullen het vuur zien en vrezen dat zij daar in zullen vallen. En zij zullen geen ontsnappingsweg voor zichzelf kunnen vinden.

ಶ್ಲೋಕ: 54

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٖۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَكۡثَرَ شَيۡءٖ جَدَلٗا

54. En voorwaar, Wij hebben alle soorten voorbeelden in deze Qor’aan voor de mensheid gegeven. Maar de mens is bovenal twistenziek.

ಶ್ಲೋಕ: 55

وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ وَيَسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّهُمۡ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ قُبُلٗا

55. En niets weerhoudt de mens van het geloven nu de leiding tot hen gekomen is, en van het vragen van vergiffenis van hun Heer behalve dat het voorbeeld van de mensen van vroeger hen overkwam of zij komen oog in oog met de bestraffing te staan?

ಶ್ಲೋಕ: 56

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۚ وَيُجَٰدِلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّۖ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَمَآ أُنذِرُواْ هُزُوٗا

56. En Wij hebben de boodschappers niet gezonden behalve als brengers van goed nieuws en waarschuwers. Maar degenen die niet geloven redetwisten met valse argumenten om zo daarmee de waarheid te weerleggen. En zij behandelen Mijn tekenen als grap en spotternij!

ಶ್ಲೋಕ: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

57. En wie is er meer onrechtvaardiger dan degene die aan de tekenen van zijn Heer herinnerd wordt maar zich daarvan afkeert en vergeet welke (daden) zijn handen vooruit hebben gestuurd. Waarlijk, Wij hebben sluiers over hun harten geplaatst zodat zij dit niet zouden begrijpen en dat in hun oren doofheid is. En als jij hen oproept voor leiding, zelfs dan zullen zij nooit geleid worden.

ಶ್ಲೋಕ: 58

وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا

58. En jullie Heer is de meest Vergevingsgezinde, Eigenaar van Genade. Als Hij hen ter verantwoording roept voor wat zij verdiend hebben, dan zeker, zou Hij zich met hun bestraffing haasten. Maar zij hebben hun vastgestelde termijn waarna zij geen ontsnapping hebben.

ಶ್ಲೋಕ: 59

وَتِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰٓ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَعَلۡنَا لِمَهۡلِكِهِم مَّوۡعِدٗا

59. En deze steden hebben Wij vernietigd toen zij zondigden. En Wij hebben een bepaalde termijn voor hun vernietiging vastgesteld.

ಶ್ಲೋಕ: 60

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبۡرَحُ حَتَّىٰٓ أَبۡلُغَ مَجۡمَعَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ أَوۡ أَمۡضِيَ حُقُبٗا

60. (En gedenk) toen Moesa tegen zijn jonge knecht zei: “Ik zal het (reizen) niet opgeven tot ik de samenvloeiing van de twee zeeën bereik of (tot) ik jaren en jaren reizend heb doorgebracht.”

ಶ್ಲೋಕ: 61

فَلَمَّا بَلَغَا مَجۡمَعَ بَيۡنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ سَرَبٗا

61. Maar toen zij de samenvloeiing van de twee zeeën bereikten, vergaten zij hun vis en het nam zijn weg naar de zee.

ಶ್ಲೋಕ: 62

فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا

62. En toen zij verder waren gegaan, zei Moesa tegen zijn jonge knecht: “Breng ons ons ontbijt, waarlijk, wij zijn erg moe geworden in deze zware reis.”

ಶ್ಲೋಕ: 63

قَالَ أَرَءَيۡتَ إِذۡ أَوَيۡنَآ إِلَى ٱلصَّخۡرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ ٱلۡحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِيهُ إِلَّا ٱلشَّيۡطَٰنُ أَنۡ أَذۡكُرَهُۥۚ وَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ عَجَبٗا

63. Hij zei: “Weet je nog dat wij onszelf bij die rots hebben neergelegd? Waarlijk, ik was de vis beslist vergeten en niemand anders dan Shaytaan heeft mij doen vergeten om mij hem te herinneren. Het heeft zijn weg op een vreemde (manier) naar de zee gevonden!"

ಶ್ಲೋಕ: 64

قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبۡغِۚ فَٱرۡتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصٗا

64. (Moesa) zei: “Dat is waar wij naar gezocht hebben.” Dus keerden zij op hun voetsporen terug.

ಶ್ಲೋಕ: 65

فَوَجَدَا عَبۡدٗا مِّنۡ عِبَادِنَآ ءَاتَيۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَعَلَّمۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلۡمٗا

65. Toen vonden zij één van Onze dienaren (Dhoel-Qarnain, een rechtschapen man), die Wij Onze genade hadden gegeven, en die Wij in Onze kennis onderwezen hadden.

ಶ್ಲೋಕ: 66

قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلۡ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمۡتَ رُشۡدٗا

66. Moesa zei tegen hem (Khidr): “Mag ik je volgen zodat u mij iets van die kennis wat u onderwezen is kan leren ^[1]?

[1]weer een bewijs dat kennis vergaren verplicht is voor iedere moslim. En besef dat Khidr geen profeet was, maar ondanks dat leert Allah aan Moesa dat hij lang moest reizen en veel geduld moest hebben, dit allemaal om bij Khidr kennis op te doen. Laten wij dan ook moeite doen om kennis op te doen.

ಶ್ಲೋಕ: 67

قَالَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا

67. Hij (Khidr) zei: “Waarlijk! Jij zou niet in staat zijn om geduld met mij te hebben!

ಶ್ಲೋಕ: 68

وَكَيۡفَ تَصۡبِرُ عَلَىٰ مَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ خُبۡرٗا

68. En hoe kun je nu geduld hebben over iets waar je geen kennis van hebt?”

ಶ್ಲೋಕ: 69

قَالَ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ صَابِرٗا وَلَآ أَعۡصِي لَكَ أَمۡرٗا

69. Moesa zei: “Als Allah het wil zult u mij geduldig vinden en ik zou u niet in het minste ongehoorzaam zijn.”

ಶ್ಲೋಕ: 70

قَالَ فَإِنِ ٱتَّبَعۡتَنِي فَلَا تَسۡـَٔلۡنِي عَن شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ أُحۡدِثَ لَكَ مِنۡهُ ذِكۡرٗا

70. Hij zei: “Volg mij dan, maar vraag mij niet tot ik het zelf bij jou te berde breng.”

ಶ್ಲೋಕ: 71

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِي ٱلسَّفِينَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـًٔا إِمۡرٗا

71. Dus gingen zij beiden verder tot zij in de boot waren, toen maakte een gat erin. Moesa zei: “Heb je de boot beschadigd?” Waarlijk, jij hebt iets kwaads verricht.

ಶ್ಲೋಕ: 72

قَالَ أَلَمۡ أَقُلۡ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا

72. Hij zei: “Heb ik je niet verteld dat je geen geduld met mij zou kunnen hebben?”

ಶ್ಲೋಕ: 73

قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِي مِنۡ أَمۡرِي عُسۡرٗا

73. (Moesa) zei: “Roep mij niet ter verantwoording voor wat ik vergeten ben, en wees niet streng voor mij in mijn zaak (met u).”

ಶ್ಲೋಕ: 74

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَكِيَّةَۢ بِغَيۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَيۡـٔٗا نُّكۡرٗا

74. Toen gingen zij beiden verder, tot zij een jongen tegenkwamen, hij doodde hem. Moesa zei: “Heeft u een onschuldig persoon gedood die niemand vermoord heeft? Waarlijk, u heeft een vreselijke daad verricht.”

ಶ್ಲೋಕ: 75

۞ قَالَ أَلَمۡ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسۡتَطِيعَ مَعِيَ صَبۡرٗا

75. (Khidr) zei: “Heb ik je niet verteld dat je geen geduld met mij zou hebben?”

ಶ್ಲೋಕ: 76

قَالَ إِن سَأَلۡتُكَ عَن شَيۡءِۭ بَعۡدَهَا فَلَا تُصَٰحِبۡنِيۖ قَدۡ بَلَغۡتَ مِن لَّدُنِّي عُذۡرٗا

76. (Moesa) zei: “Als ik u hierna iets vraag, houd mij niet in uw gezelschap, u heeft een verontschuldiging van mij gekregen.”

ಶ್ಲೋಕ: 77

فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهۡلَ قَرۡيَةٍ ٱسۡتَطۡعَمَآ أَهۡلَهَا فَأَبَوۡاْ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا

77. Toen gingen zij beiden verder tot zij bij de inwoners van een stad kwamen, zij vroegen hen om eten, maar zij weigerden hen te vermaken. Toen vonden zij een muur die bijna omviel en hij (Khidr) repareerde hem (Moesa) zei: “Als u gewild had, waarlijk u had daar loon voor kunnen vragen!”

ಶ್ಲೋಕ: 78

قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيۡنِي وَبَيۡنِكَۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأۡوِيلِ مَا لَمۡ تَسۡتَطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرًا

78. (Khidr) zei: “Dit is het moment tussen mij en jou om afscheid te nemen en waarop ik je de interpretatie van (die) zaken geef waarover je geen geduld kon hebben.

ಶ್ಲೋಕ: 79

أَمَّا ٱلسَّفِينَةُ فَكَانَتۡ لِمَسَٰكِينَ يَعۡمَلُونَ فِي ٱلۡبَحۡرِ فَأَرَدتُّ أَنۡ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَآءَهُم مَّلِكٞ يَأۡخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصۡبٗا

79. Wat betreft de boot, het behoorde aan arme mensen toe die op zee hun brood verdienden. Ik wilde dat het een gebrek vertoonde want hun koning komt alle boten met geweld in beslag nemen.

ಶ್ಲೋಕ: 80

وَأَمَّا ٱلۡغُلَٰمُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤۡمِنَيۡنِ فَخَشِينَآ أَن يُرۡهِقَهُمَا طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗا

80. Wat de (vermoorde) jongen betreft, zijn ouders waren gelovigen en wij waren bang dat hij (op latere leeftijd door zijn onwetendheid) hen zou overhalen tot opstandigheid en ongeloof.

ಶ್ಲೋಕ: 81

فَأَرَدۡنَآ أَن يُبۡدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيۡرٗا مِّنۡهُ زَكَوٰةٗ وَأَقۡرَبَ رُحۡمٗا

81. Onze bedoeling (voor zijn moord) was dat hun Heer hem zou vervangen door een (zoon) die rechtvaardiger en godvrezender is, en (daarmee) onder Onze genade valt (ten gunste van zijn ouders).

ಶ್ಲೋಕ: 82

وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبۡلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسۡتَخۡرِجَا كَنزَهُمَا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلۡتُهُۥ عَنۡ أَمۡرِيۚ ذَٰلِكَ تَأۡوِيلُ مَا لَمۡ تَسۡطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرٗا

82. Wat de (bouwvallige) muur betreft, deze behoorde toe aan de twee weesjongens (Asram & Sariem woonachtig) in de stad. Onder (deze muur) bevond zich een (verborgen) schat (bestaande uit goud, zilver én een boek met nuttige kennis) die hen (rechtmatig) toebehoorde; en (vanwege het feit dat) hun vader een rechtschapen man was (zorgde Allah niet alleen voor de bescherming van de kinderen maar ook voor het geheim van de schat want) het was de bedoeling van jouw Heer dat zij zouden opgroeien tot ze de volwassenheid hadden bereikt (om dan vervolgens) de schat op te graven als een genade van jullie Heer. Ik deed het niet op eigen gezag. Dit is de bedoeling van die (zaken) waarvoor je geen geduld kon opbrengen.”

ಶ್ಲೋಕ: 83

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَن ذِي ٱلۡقَرۡنَيۡنِۖ قُلۡ سَأَتۡلُواْ عَلَيۡكُم مِّنۡهُ ذِكۡرًا

83. En zij zullen jou vragen over Dhoel-Qarnain. Zeg: “Ik zal jullie iets van zijn verhaal vertellen.”

ಶ್ಲೋಕ: 84

إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا

84. Waarlijk. Wij hebben hem op aarde gezet, en Wij gaven hem alle soorten middelen.

ಶ್ಲೋಕ: 85

فَأَتۡبَعَ سَبَبًا

85. Dus volgde hij een weg.

ಶ್ಲೋಕ: 86

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا

86. Tot hij de plaats bereikte waar de zon ondergaat, ontdekte hij dat zij ondergaat in een bron van zwart modderig water. En in de nabijheid vond hij een volk. Wij zeiden: “O Dhoel-Qarnain! Of je bestraft hen of je behandelt hen goed.”

ಶ್ಲೋಕ: 87

قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّكۡرٗا

87. Hij zei: “Wat betreft degene die zondigt, zullen wij bestraffen en dan zal hij tot zijn Heer teruggebracht worden; Die hem met een vreselijke bestraffing zal straffen.

ಶ್ಲೋಕ: 88

وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا يُسۡرٗا

88. Maar voor degene die gelooft en goede werken verricht, die zal de beste beloning hebben en wij zullen in vriendelijke bewoording tot hem spreken."

ಶ್ಲೋಕ: 89

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

89. Toen volgde hij een weg.

ಶ್ಲೋಕ: 90

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا

90. Tot hij op de plaats kwam waar de zon opkomt, bij de opkomst vond hij een volk waarvoor Wij geen beschutting hadden gegeven tegen de zon.

ಶ್ಲೋಕ: 91

كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا

91. Zo (was het)! En Wij omvatten alles over hem (Dhoel Qarnain).

ಶ್ಲೋಕ: 92

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

92. Toen volgde hij een weg,

ಶ್ಲೋಕ: 93

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا

93. Tot hij tussen twee bergen kwam, in de buurt daarvan ontdekte hij een volk dat nauwelijks een woord verstond.

ಶ್ಲೋಕ: 94

قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا

94. Zij zeiden: “O Dhoel-Qarnain! Waarlijk! Gog en Magog veroorzaken grote ellende in dit land. Zullen wij jou dan een belonen betalen zodat jij een barrière tussen ons beiden kan oprichten?”

ಶ್ಲೋಕ: 95

قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا

95. Hij zei: “Datgene wat mijn Heer mij heeft in staat gesteld is beter. Help mij dus met de kracht dan zal ik tussen jullie een barrière oprichten.

ಶ್ಲೋಕ: 96

ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا

96. Geef mij stukken ijzer", en toen hij het gat tussen de twee bergen opgevuld had, zei hij: “Blaas.” Tot hij het zo (rood als) vuur had gemaakt, (toen) zei hij: “Breng mij gesmolten koper om erover heen te gieten.”

ಶ್ಲೋಕ: 97

فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا

97. Toen waren zij machteloos om daarover te klimmen of er doorheen te graven.

ಶ್ಲೋಕ: 98

قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّيۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّي جَعَلَهُۥ دَكَّآءَۖ وَكَانَ وَعۡدُ رَبِّي حَقّٗا

98. (Dhoel-Qarnain) zei: “Dit is een genade van mijn Heer, maar wanneer de belofte van mijn Heer komt, zal Hij het met de grond verpluveren. En de belofte van mijn Heer is waarheid”

ಶ್ಲೋಕ: 99

۞ وَتَرَكۡنَا بَعۡضَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ يَمُوجُ فِي بَعۡضٖۖ وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَجَمَعۡنَٰهُمۡ جَمۡعٗا

99. En op die Dag, laten Wij hen als golven over elkaar spoelen, en de bazuin zal geblazen worden en Wij zullen hen allen verzamelen.

ಶ್ಲೋಕ: 100

وَعَرَضۡنَا جَهَنَّمَ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡكَٰفِرِينَ عَرۡضًا

100. En op die Dag zullen Wij de hel aan de ongelovigen presenteren, duidelijk te zien.

ಶ್ಲೋಕ: 101

ٱلَّذِينَ كَانَتۡ أَعۡيُنُهُمۡ فِي غِطَآءٍ عَن ذِكۡرِي وَكَانُواْ لَا يَسۡتَطِيعُونَ سَمۡعًا

101. (Voor) degenen wiens ogen onder een gedenking van Mij Overdenking zaten en die het niet konden verdragen het aan te horen.

ಶ್ಲೋಕ: 102

أَفَحَسِبَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَن يَتَّخِذُواْ عِبَادِي مِن دُونِيٓ أَوۡلِيَآءَۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ نُزُلٗا

102. Dachten degenen die ongelovig zijn dat zij Mijn als dienaren beschermers naast Mij kunnen nemen? Waarlijk, Wij hebben de hel als een verblijf voor de ongelovigen voorbereid.

ಶ್ಲೋಕ: 103

قُلۡ هَلۡ نُنَبِّئُكُم بِٱلۡأَخۡسَرِينَ أَعۡمَٰلًا

103. (O Mohammed,) zeg: “Zullen wij jullie inlichten over de grootste verliezers met betrekking tot de daden?”

ಶ್ಲೋಕ: 104

ٱلَّذِينَ ضَلَّ سَعۡيُهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ يَحۡسَبُونَ أَنَّهُمۡ يُحۡسِنُونَ صُنۡعًا

104. Dat zijn degenen van wie de daden tijdens het wereldse leven werden tenietgedaan, terwijl zij dachten dat hun daden beloning zouden opleveren ^[1].

[1]En daarom moet wij onze intentie altijd puur houden, het gaat puur om Allah alléén tevreden te maken over ons dit doormiddel van het geloof te leren en ernaar te handelen in de aanbidding, erna uit te nodigen en vervolgens geduldig te blijven.

ಶ್ಲೋಕ: 105

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فَلَا نُقِيمُ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَزۡنٗا

105. Dat zijn degenen die de tekenen van hun Heer ontkennen en de ontmoeting met Hem. Dus hun werken zijn niets en op de Dag der Opstanding zullen Wij hen geen gewicht geven.

ಶ್ಲೋಕ: 106

ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُمۡ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُواْ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَرُسُلِي هُزُوًا

106. Dat zal hun vergoeding zijn, hel: omdat zij ongelovig waren en Mijn tekenen en Mijn Boodschappers voor de gek hielden en bespotten.

ಶ್ಲೋಕ: 107

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَانَتۡ لَهُمۡ جَنَّٰتُ ٱلۡفِرۡدَوۡسِ نُزُلًا

107. Waarlijk! Degenen die geloven en goede daden verrichten, zullen de tuinen van het paradijs als hun verblijf krijgen.

ಶ್ಲೋಕ: 108

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يَبۡغُونَ عَنۡهَا حِوَلٗا

108. Daarin zullen zij voor altijd verblijven. Zij zullen niet wensen daar verwijderd van te worden.

ಶ್ಲೋಕ: 109

قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَٰتُ رَبِّي وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا

109. Zeg: “Als de zee inkt was (waarmee je) de woorden van mijn Heer (kan opschrijven) dan zou de zee eerder uitgeput raken dan de woorden van mijn Heer, zelfs als Wij (een andere) zee die daar op lijkt daar brachten als hulp.”

ಶ್ಲೋಕ: 110

قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡ يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَمَن كَانَ يَرۡجُواْ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلۡيَعۡمَلۡ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَلَا يُشۡرِكۡ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدَۢا

110. Zeg: “Ik ben slechts een mens zoals jullie. Ik heb de openbaring gekregen dat jullie god één God is. Dus iedereen die op de ontmoeting met zijn Heer hoopt, laat hem goede werken verrichten en geen deelgenoten in de aanbidding aan zijn Heer toekennen (dus de pure Tawhied en de soennah volgen).