ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಶ್ಲೋಕ 67 ಅಧ್ಯಾಯ ಸೂರ ಅಲ್ -ಅನ್ ಫಾಲ್ - ಅಲ್-ಮುಖ್ತಸರ್ ಫಿ ತಫ್ಸೀರಿಲ್ ಕುರ್‌ಆನಿಲ್ ಕರೀಮ್ - ಫ್ರೆಂಚ್ ಅನುವಾದ - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

ಶ್ಲೋಕ: 67

مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

Il ne convient pas à un prophète de capturer des mécréants qui le combattent avant d’en avoir tué un grand nombre afin qu’une grande terreur soit ressentie dans leurs cœurs et qu’ils ne le combattent plus. En capturant des combattants mécréants lors de la Bataille de Badr, vous espériez que des rançons vous soient versées, ô croyants. Or Allah désire pour vous l’au-delà que l’on gagne en faisant triompher la religion et en la rendant plus forte. Allah est Puissant dans Son Être, Ses attributs et Sa domination, et personne ne Lui tient tête. Il est également Sage dans ce qu’Il décide et prescrit.

ಈ ಪುಟದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ಲೋಕಗಳ ಉಪಯೋಗಗಳು:

• في الآيات وَعْدٌ من الله لعباده المؤمنين بالكفاية والنصرة على الأعداء.

Allah assure dans ces versets à Ses serviteurs croyants qu’Il est leur protecteur et qu’Il les secourra contre leurs ennemis.

• الثبات أمام العدو فرض على المسلمين لا اختيار لهم فيه، ما لم يحدث ما يُرَخِّص لهم بخلافه.

Être ferme face à l’ennemi est une obligation qui incombe aux musulmans dès lors qu’aucune excuse valable ne les en exempt. Il ne leur appartient pas de choisir s’ils s’y conforment ou non.

• الله يحب لعباده معالي الأمور، ويكره منهم سَفْسَافَها، ولذلك حثهم على طلب ثواب الآخرة الباقي والدائم.

Allah aime pour Ses serviteurs ce qui est supérieur et déteste pour eux ce qui est futile. C’est pourquoi Il les incite à rechercher la récompense durable et éternelle de l’au-delà.

• مفاداة الأسرى أو المنّ عليهم بإطلاق سراحهم لا يكون إلا بعد توافر الغلبة والسلطان على الأعداء، وإظهار هيبة الدولة في وجه الآخرين.

On ne peut rançonner des prisonniers ou leur faire la faveur de les libérer sans contrepartie que si on défait les ennemis, qu’on leur impose notre domination et que l’on exhibe aux autres de façon ostensible la suprématie de l’état musulman.