ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಾಯ ಅದ್ದುಖಾನ್ - ಅಲ್-ಮುಖ್ತಸರ್ ಫಿ ತಫ್ಸೀರಿಲ್ ಕುರ್‌ಆನಿಲ್ ಕರೀಮ್ - ಪರ್ಷಿಯನ್ ಅನುವಾದ - ಪುಟ ಸಂಖ್ಯೆ 496 - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

دُخان

ಅಧ್ಯಾಯದ ಉದ್ದೇಶಗಳು:

تهديد المشركين ببيان ما ينتظرهم من العقوبة العاجلة والآجلة.

تهدید مشرکان با بیان مجازات های زودهنگام و ديرهنگامى که در انتظارشان است.

---

ಶ್ಲೋಕ: 1

حٰمٓ ۟ۚۛ

﴿حمٓ﴾ سخن در مورد حروف شبیه این حروف در ابتدای سورۀ بقره بیان شد.

ಶ್ಲೋಕ: 2

وَالْكِتٰبِ الْمُبِیْنِ ۟ۙۛ

الله به قرآن روشنگر راه هدایت به‌سوی حق سوگند یاد فرمود.

ಶ್ಲೋಕ: 3

اِنَّاۤ اَنْزَلْنٰهُ فِیْ لَیْلَةٍ مُّبٰرَكَةٍ اِنَّا كُنَّا مُنْذِرِیْنَ ۟

که ما این قرآن را در شب قدر فرو فرستادیم، یعنی شبی که خیر و برکت زیادی دارد، زیرا ما با این قرآن بیم‌دهنده بوده‌ایم.

ಶ್ಲೋಕ: 4

فِیْهَا یُفْرَقُ كُلُّ اَمْرٍ حَكِیْمٍ ۟ۙ

در این شب هر امر محکمی که مربوط به روزی‌ها و اجل‌ها و سایر مواردی که الله در آن سال ایجاد می‌کند مقرر می‌شود.

ಶ್ಲೋಕ: 5

اَمْرًا مِّنْ عِنْدِنَا ؕ— اِنَّا كُنَّا مُرْسِلِیْنَ ۟ۚ

هر امر محکمی از جانب خویش را مقرر می‌کنیم، به‌راستی‌که ما فرستندۀ رسولان بوده‌ایم.

ಶ್ಲೋಕ: 6

رَحْمَةً مِّنْ رَّبِّكَ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟ۙ

- ای رسول- رسولان را به رحمتی از جانب پروردگارت برای کسانی‌که به‌سوی آنها ارسال می‌شوند می‌فرستیم، به‌راستی‌که او سبحانه سخنان بندگانش را می‌شنود، و از افعال و نیات‌شان آگاه است، و ذره‌ای از این امور بر او پوشیده نمی‌ماند.

ಶ್ಲೋಕ: 7

رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۘ— اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِیْنَ ۟

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو وجود دارد است. اگر به این امر یقین دارید پس به رسولم ایمان آورید.

ಶ್ಲೋಕ: 8

لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ یُحْیٖ وَیُمِیْتُ ؕ— رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَآىِٕكُمُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

هیچ معبود برحقی جز او نیست، زنده می‌کند و می‌میراند، هیچ زنده ‌کننده و میراننده‌ای جز او نیست، پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

ಶ್ಲೋಕ: 9

بَلْ هُمْ فِیْ شَكٍّ یَّلْعَبُوْنَ ۟

این مشرکان بر این امر یقین ندارند، بلکه در مورد آن مردد هستند و به‌سبب باطلی که در آن قرار دارند این امر را فراموش می‌کنند.

ಶ್ಲೋಕ: 10

فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَاْتِی السَّمَآءُ بِدُخَانٍ مُّبِیْنٍ ۟ۙ

پس -ای پیامبر- منتظر عذاب نزدیک قوم خویش باش، هنگامی که آسمان دود آشکاری را پدیدار می کند که آن را به چشمان خویش و با گرسنگى زیادى می بینند.

ಶ್ಲೋಕ: 11

یَّغْشَی النَّاسَ ؕ— هٰذَا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

قومت را فرا می‌گیرد، و به آنها گفته می‌شود: این عذابی که به شما رسید عذابی دردناک است.

ಶ್ಲೋಕ: 12

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ اِنَّا مُؤْمِنُوْنَ ۟

آن‌گاه متضرّعانه از پروردگارشان چنین می‌خواهند: پروردگارا عذابی را که برایمان فرستادی از ما بازگردان، زیرا اگر آن را از ما بازگردانی به تو و رسولت ایمان داریم.

ಶ್ಲೋಕ: 13

اَنّٰی لَهُمُ الذِّكْرٰی وَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

چگونه آنها می‌توانند پند بگیرند و به‌سوی پروردگارشان بازگردند درحالی‌که رسولی با رسالت روشن نزدشان آمده، و راستگویی و امانتداری‌اش را شناخته‌اند؟!

ಶ್ಲೋಕ: 14

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوْا مُعَلَّمٌ مَّجْنُوْنٌ ۟ۘ

سپس از تصدیق او خودداری کردند، و در مورد او گفتند: او تعلیم ‌یافته‌ای است که دیگران به او می‌آموزند و فرستاده‌ای نیست، و در مورد او گفتند: دیوانه است.

ಶ್ಲೋಕ: 15

اِنَّا كَاشِفُوا الْعَذَابِ قَلِیْلًا اِنَّكُمْ عَآىِٕدُوْنَ ۟ۘ

به‌راستی آن‌گاه که این عذاب را اندکی از شما بازگردانیم، به کفر و تکذیب خویش بازمی‌گردید.

ಶ್ಲೋಕ: 16

یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرٰی ۚ— اِنَّا مُنْتَقِمُوْنَ ۟

و - ای رسول- برای آنها منتظر روزی باش که ضربه‌ای بزرگ در روز بدر به کافران قومت می‌زنیم، به‌راستی‌که ما از آنها به‌سبب کفر به الله و تکذیب رسولش انتقام می‌گیریم.

ಶ್ಲೋಕ: 17

وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَآءَهُمْ رَسُوْلٌ كَرِیْمٌ ۟ۙ

و به‌تحقیق‌که پیش از آنها قوم فرعون را آزمودیم، و رسولی گرامی از جانب الله نزدشان آمد که آنها را به توحید و عبادت الله فرا می‌خواند، و آن رسول موسی علیه السلام بود.

ಶ್ಲೋಕ: 18

اَنْ اَدُّوْۤا اِلَیَّ عِبَادَ اللّٰهِ ؕ— اِنِّیْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِیْنٌ ۟ۙ

موسی علیه السلام به فرعون و قومش گفت: بنی‌اسرائیل را به من بسپارید، زیرا آنها بندگان الله هستند، و شما حق ندارید آنها را به بردگی بگیرید، به‌راستی‌که من فرستاده‌ای از جانب الله به‌سوی شما هستم، و بر آنچه که مرا فرمان داده به شما ابلاغ کنم امانتدار هستم، به‌گونه‌ای که ذره‌ای نه از آن می‌کاهم و نه بر آن می‌افزایم.

ಈ ಪುಟದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ಲೋಕಗಳ ಉಪಯೋಗಗಳು:

• نزول القرآن في ليلة القدر التي هي كثيرة الخيرات دلالة على عظم قدره.

نزول قرآن در شب قدر که خیر و برکت زیادی دارد بر بزرگی منزلت این کتاب الهی دلالت دارد.

• بعثة الرسل ونزول القرآن من مظاهر رحمة الله بعباده.

بعثت رسولان و نزول قرآن از مظاهر رحمت الله به بندگانش است.

• رسالات الأنبياء تحرير للمستضعفين من قبضة المتكبرين.

رسالت‌های پیامبران علیهم السلام، سبب آزاد سازی مستضعفان از چنگ متکبران است.