ಅರ್ಥಗಳ ಅನುವಾದ ಅಧ್ಯಾಯ ನೂಹ್ - ಅಲ್-ಮುಖ್ತಸರ್ ಫಿ ತಫ್ಸೀರಿಲ್ ಕುರ್‌ಆನಿಲ್ ಕರೀಮ್ - ಪರ್ಷಿಯನ್ ಅನುವಾದ - ಪುಟ ಸಂಖ್ಯೆ 570 - ಪವಿತ್ರ ಕುರ್‌ಆನ್ ವಿಶ್ವಕೋಶ

نوح

ಅಧ್ಯಾಯದ ಉದ್ದೇಶಗಳು:

بيان منهج الدعوة للدعاة، من خلال قصة نوح.

بیان راه و روش دعوت کردن برای دعوتگران در ضمن بیان داستان نوح.

---

ಶ್ಲೋಕ: 1

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖۤ اَنْ اَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَّاْتِیَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

به‌راستی‌که ما نوح علیه السلام را به‌سوی قومش فرستادیم که آنها را دعوت می‌داد تا قومش را بترساند پیش از آن‌که عذابی دردناک به‌سبب شرک به الله که مرتکب آن بودند به آنها برسد.

ಶ್ಲೋಕ: 2

قَالَ یٰقَوْمِ اِنِّیْ لَكُمْ نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

نوح علیه السلام به قوم خویش گفت: ای قوم من، به‌راستی‌که من انذاردهنده‌ای آشکار برای‌تان هستم از عذابی که در انتظار شماست در صورتی‌که به‌سوی الله توبه نکنید.

ಶ್ಲೋಕ: 3

اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاتَّقُوْهُ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۙ

و مقتضای انذار من به شما این است که به شما می‌گویم: تنها الله را عبادت کنید، و هیچ‌چیز را با او شریک نگردانید، و با اجرای اوامر، و اجتناب از نواهی‌اش تقوای او تعالی را پیشه کنید، و در آنچه که شما را به آن فرمان می‌دهم از من اطاعت کنید.

ಶ್ಲೋಕ: 4

یَغْفِرْ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَیُؤَخِّرْكُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اِنَّ اَجَلَ اللّٰهِ اِذَا جَآءَ لَا یُؤَخَّرُ ۘ— لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

که اگر شما این کار را انجام دهید الله آن دسته از گناهان‌تان را که متعلق به حقوق بندگان نیست می‌بخشد، و زندگی شما را تا زمانی‌که در علم خودش مشخص است طولانی می‌کند، و تا هر زمان که بر این کار استوار باشید زمین را آباد می‌کنید. و چون مرگ فرا رسد هرگز به تأخیر نخواهد افتاد، اگر متوجه این امر باشید به‌طور قطع به الله ایمان خواهید آورد و از شرک و گمراهی خویش توبه خواهید کرد.

ಶ್ಲೋಕ: 5

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ دَعَوْتُ قَوْمِیْ لَیْلًا وَّنَهَارًا ۟ۙ

نوح علیه السلام گفت: پروردگارا، من قومم را شب و روز پیوسته به عبادت و توحید تو فراخواندم.

ಶ್ಲೋಕ: 6

فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعَآءِیْۤ اِلَّا فِرَارًا ۟

اما دعوت من برای‌شان، جز گریز و دوری آنها از دعوتم نیفزود.

ಶ್ಲೋಕ: 7

وَاِنِّیْ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوْۤا اَصَابِعَهُمْ فِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَاَصَرُّوْا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ۟ۚ

و هرگاه آنها را به عبادت تو به یگانگی و فرمان‌برداری از تو و رسولت که سبب آمرزش گناهان‌شان است دعوت دادم، گوش‌های‌شان را با انگشتان‌شان بستند؛ تا دعوتم را نشنوند، و صورت‌های خویش را با لباس‌های‌شان پوشاندند تا مرا نبینند، و بر شرکی که بر آن قرار دارند ادامه دادند، و از پذیرش و فرمان‌برداری دعوتم تکبر ورزیدند.

ಶ್ಲೋಕ: 8

ثُمَّ اِنِّیْ دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ۟ۙ

باز-ای پروردگارا- آنها را آشکارا دعوت دادم.

ಶ್ಲೋಕ: 9

ثُمَّ اِنِّیْۤ اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَاَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرَارًا ۟ۙ

برای به‌کارگیری روش‌های گوناگون در دعوت، صدایم را برای آنها بالا بردم (دعوت علنی)، و آنها را به صورت پنهانی و با صدایی آهسته دعوت دادم.

ಶ್ಲೋಕ: 10

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ ۫— اِنَّهٗ كَانَ غَفَّارًا ۟ۙ

و به آنها گفتم: ای قوم من، با توبه به‌سوی پروردگارتان از او آمرزش بخواهید؛ زیرا او سبحانه نسبت به گناهان آن دسته از بندگانش که به‌سوی او توبه کنند بسیار آمرزنده است.

ಈ ಪುಟದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ಲೋಕಗಳ ಉಪಯೋಗಗಳು:

• خطر الغفلة عن الآخرة.

خطر غفلت از آخرت.

• عبادة الله وتقواه سبب لغفران الذنوب.

عبادت و تقوای الله سبب آمرزش گناهان هستند.

• الاستمرار في الدعوة وتنويع أساليبها حق واجب على الدعاة.

استمرار و به‌کارگیری روش‌های گوناگون در دعوت، حقی واجب برعهدۀ دعوتگران است.